Steeds een stapje verder, steeds meer extremisme normaliseren, totdat je op het punt uitkomt dat de leider van de partij die – althans in de peilingen – de grootste is, die ooit riep niets tegen de islam te hebben maar slechts tegen de extremistische islam, expliciet en volledig tegen de vrijheid van godsdienst blijkt te zijn als hij oproept alle moskeeën te sluiten:
Close them all.
https://t.co/vQCMvzU4Ma— Geert Wilders (@geertwilderspvv) August 2, 2016
Ik ben zelf atheïst, heb niets met godsdienst. Maar het succes van Nederland is deels gebaseerd op godsdienstvrijheid. Misschien van oorsprong niet uit zeer nobele motieven. Amsterdam was in de zeventiende eeuw simpelweg een handelsstad (nou ja, simpelweg; een die ook voor een belangrijk deel in slaven handelde) en dan hou je maar beter je mond over de godsdienst van je handelspartners, maar dat heeft wel tot de relatief vredige samenleving geleid die we hebben. Zolang je maar niet over Zwarte Piet begint tenminste. Die zwartjes moeten immers wel nog steeds hun plaats weten, nietwaar?
Maar als je nu een burgeroorlog of een permanente guerrilla wil, moet je godsdiensten verbieden in een land. Voorbeelden daarvan kunnen al eeuwenlang over de hele wereld gevonden worden. Maar goed, we weten dan ook al tien jaar dat Geert Wilders niet per se bezwaar heeft tegen rassenrellen, en denkt dat daar een positieve werking van uit kan gaan. Dus echt per ongeluk was deze tweet waarschijnlijk niet.
Hij is eenvoudigweg een extremist, en wat extremisten willen is de tegenstander steeds verder provoceren totdat onbeheerste acties volgen. Om de zo vurig gewenste ongelimiteerde maatregelen maar te kunnen rechtvaardigen, om het volk daar maar achter te kunnen krijgen. Dat heeft hij waarschijnlijk afgekeken van zijn heilstaat Israël, maar het geldt voor extremistische bewegingen en regimes over de hele wereld. Voorkomen dat er toenadering ontstaat tussen jou en de partij waar je een conflict mee hebt, want dat zou je beroven van je legitimiteit om de meest extreme maatregelen te nemen tegen je tegenstander.
En ik voel al geruime tijd die permanente dreiging, van verdergaande en niet meer te stoppen radicalisering. En dan heb ik het dus niet over radicalisering van moslims in ons land, maar die van een rechts-extremistische, al dan niet politieke, macht die via de achterdeur onze rechtsstaat is binnengeslopen.
Vooral na Steenbergen en Geldermalsen weet ik dat die macht er niet voor terugschrikt geweld te gebruiken, en dat dat succesvol is, want de politiek is bereid ervoor te buigen. Maar ook de reacties in België afgelopen week op het dodelijk verongelukken van een Marokkaanse tiener, van een soort die je in Nederland ook echt wel kunt vinden (kijk vooral eens op YouTube), laten zien hoe ver het al is gekomen: men wil ze gewoon dood hebben.
Dat proces tegen Wilders is waarschijnlijk bewust zo lang uitgesteld om een en ander eerst eens te laten bekoelen, zodat men “minder Marokkanen” roepen alweer normaal is gaan vinden, en er dus niet meer zo moeilijk over gedaan hoeft te worden. Lachen om dode Marokkanen is momenteel immers alweer de norm geworden.
De pers doet al jaren mee door structureel alarmerende berichten over mogelijk islamitisch geïnspireerd terrorisme te plaatsen. Alles wat maar zou kunnen zwemen naar moslimextremisme of problemen met niet-westerse immigranten moet geplaatst. De gedachten en meningen van bezorgde burgers worden steevast breed uitgemeten, terwijl het feit dat er vele duizenden vrijwilligers zijn die meewerken in vluchtelingencentra, dat er vele plaatsen zijn waar men géén bezwaar maakt tegen AZC’s geen aandacht krijgt. Moslims moeten zich permanent verantwoorden voor aanslagen die door enkele moslims uit naam van de islam plaatsvinden, maar als men dat dan doet krijgt het nauwelijks aandacht.
Een rechtsstatelijke democratie zou bescherming moeten bieden tegen dit soort hysterie, maar de tijd dat onze regeringen een kalmerende, matigende invloed op de publieke opinie uitoefende ligt ver achter ons. Sinds de electorale verschuiving van Pim Fortuyn weet men niets anders meer te doen dan als een populistisch konijn, starend in de koplampen van slechte peilingen, zo snel mogelijk de Rabiate Wil des Volks uit te voeren.
Het extreem-rechtse schuim, zoals zich dat presenteerde te Steenbergen en Geldermalsen, is niet plotseling ontstaan. Dat heeft altijd al bestaan, maar kort na 1945 hebben ze zich geruime tijd gedeisd gehouden omdat hun gehets toen wel een beetje heel erg uit de hand was gelopen en het even niet bon ton was joden, zigeuners of negers ergens de schuld van te geven puur omdat ze jood, zigeuner of neger waren. Maar zie, in de loop van de jaren tachtig doken er steeds vaker berichten op over neo-nazistische groepen, die toch met heimwee terug dachten aan die mooie jaren veertig, waarin je iedereen die je niet beviel in een kamp kon laten kreperen.
In de jaren negentig roerde het zichzelf netter vindende rechtse deel van de bevolking zich ook, in Nederland onder leiding van Frits Bolkestein, die nu toch maar eens expliciet durfde te zeggen dat die immigranten allemaal maar lastig waren. Toen begon ook het gezeur van de VVD of die Antillianen niet gewoon op de Antillen konden blijven, en of daar niet iets wettelijks voor geregeld kon worden, om dat af te kunnen dwingen. Ik weet dat nog omdat ik destijds Antilliaanse vrienden in Nederland had, en ik me bijzonder geschokt voelde door deze beledigende houding van de VVD. Frits Bolkestein werd de Grote Roerganger van mensen die niets van Vieze Buitenlanders moesten hebben. Zijn speeches werden deels geschreven door Geert Wilders.
Na Paars II brak de volle anti-moslimhysterie uit onder Pim Fortuyn en de LPF. Het CDA bevond zich weer eens in een diepe crisis, met een zelfs voor het CDA volledig gebrek aan aansprekende leiders, maar uitgerekend suflul suprême Jan Peter Balkenende wist het tot premier te schoppen door als enige géén expliciet bezwaar te maken tegen het door de LPF aangezwengelde xenofobe klimaat, en Fortuyn nooit aan te vallen tijdens de verkiezingsdebatten.
Het is Jan Peter Balkenende geweest die vreemdelingenhaat salonfähig heeft gemaakt in Nederland, door als allerslechtste premier ooit het allerbelachelijkste kabinet ooit te vormen met de LPF, en diens belachelijk burgerlijke en xenofobe ideeën te legitimeren door, samen met de VVD, regeringsdeelname ervan toe te staan. Een kabinet dat weliswaar 80 dagen later reeds ontbonden werd, maar waarna extreem-rechts voorgoed een voet tussen de deur had in het hart van de macht.
En nadat Balkenende xenofobie en discriminatie salonfähig gemaakt had, en de althans nog enigszins intellectuele Fortuyn vermoord was (die al profetisch zei dat als zijn kiezers dan zo racistisch waren men maar blij moest zijn dat die op hem stemden), had de rechts-extremist Wilders vrij spel.
