De eenzaamheid op links over 2022, het nieuwe 1938

“Net als alle andere media veroordelen wij de Russische invasie en alle gevolgen die deze oorlog teweegbrengt, waaronder de oorlogsmisdaden die er zonder de minste twijfel worden gepleegd.”

Je voelt het MAAR al aankomen.
Maar is blijkbaar het minst begrepen voegwoord uit de Nederlandse taal. Alles wat achter maar komt maakt het voorafgaande ongedaan.
Ik heb ooit een geliefde gehad die mij mededeelde dat ze voor honderd procent van mij hield (wat eigenlijk al merkwaardig genoeg is), maaaaarrr… Ik heb geen idee meer wat er achter dat maar kwam. Het deed er niet toe. Je loog. Het heeft dan ook niet lang geduurd. Excuseer deze persoonlijke opmerking.

Die invasie in Oekraïne (fijntjes is ook “de Oekraïne” zeggen – Russisch en Oekraïens hebben geen lidwoorden dus het is een manier om met een taaltruukje Oekraïne, Grensland, te annexeren bij Rusland) wijs je zogenaamd af en er gebeuren vast wel verschrikkelijke dingen en dan komt het MAAR. Chomsky en Kissinger zijn het er over eens: voor de lieve vrede moet Oekraïne maar territoriale toegevingen doen en vooral ook niet lid van NAVO of EU worden, dan komt alles goed. Zeggen godbetert lui wier ouders zelf vervolging door Russisch respectievelijk Duits regime ontvlucht zijn. Het is eigenlijk niet te bevatten, moeten we het aan de leeftijd van de officieel lijnrecht tegenover elkaar staande heren wijten?

“Vrede voor onze tijd”. Dat Sudetenland, daar spreken ze Duits, dus het is wel logisch dat Duitsland het opeist. En Tsjechoslowakije is zo’n exotisch land, wat weten we eigenlijk van die mensen? En Donbass en de Krim en het zuiden van Oekraïne zijn Russischtalig, dus waarom zouden ze die gebieden niet afstaan? En dat Azovbataljon, dat deugt voor geen meter, dus heeft Poetin niet een beetje gelijk? En maakt de NAVO niet de dienst uit in (de) Oekraïne? Het is allemaal Amerikaans imperialisme. En daar zijn we tegen, daar is geen discussie over nodig.

We hebben hier op Krapuul verscheidene stukken overgenomen van Oekraïense anarchisten die meedoen aan de verdediging van hun land. Hun land, dat is iets anders dan “hun staat”. Het is wat moeilijk te bevatten, maar zij staan voor deze onbehoorlijke keuze: “mijn land” is niet “mijn staat”. Maar ik hoef dit helemaal niet vanuit anarchistisch standpunt toe te lichten, al is het verhelderend in de situatie waarin Kissinger en Chomsky (officieel nog steeds anarchist) het plotseling roerend eens zijn.

Het voelt eenzaam in dagen waarin media die je nog maar enkele maanden geleden als bevriend en geestverwant beschouwde nu aan de kant van de Poetinverstaanders aantreft. Er blijft ter Nederlandse linkerzijde (toch al schamel) weinig over, de trotskisten van de Mandel-tendens… Elders zijn er meer, maar een scheiding der geesten is overal wel aan de gang.
En daar sta je dan plotseling.
Een duif met klauwen, zoals Johnny Cash zich in heel ander verband noemde. Nou ja, ik ga niet in een Internationale Brigade ter verdediging van Oekraïne, al was het maar omdat ik er te oud voor ben en dat is echt niet de enige reden.
Maar mij voegen bij de brigade die graag een dolk in de rug van Oekraïne steekt, vanachter hun schermpje, dat nog minder.

Het is 1938. Twee van de drie nucleaire grootmachten zijn al fascistisch. Een zwak, nauwelijks democratisch, met kleine d, bewind in de VS staat nog net het fascisme daar in de weg.
Het is tijd om te bepalen waar het allemaal op staat.

– Uitgelichte afbeelding: Photo by iam_os on Unsplash