Nee, nooit van gehoord – Aldir Blanc, Braziliaans componist en tekstschrijver. Twee dagen geleden overleden aan Het Virus. Bitter om op deze manier kennis te maken, maar je leert nog eens iets.
Dit is een lied uit de nadagen van het toenmalige militaire regime, dat amnestie aan het uitdelen was, wat de herinnering aan de verbannenen en doodgemartelden niet kon uitwissen.
Mede geschreven door João Bosco.
Caía a tarde feito um viaduto
E um bêbado trajando luto
Me lembrou Carlitos
A lua tal qual a dona do bordel
Pedia a cada estrela fria
Um brilho de aluguel
E nuvens lá no mata-borrão do céu
Chupavam manchas torturadas
Que sufoco!
Louco!
O bêbado com chapéu-coco
Fazia irreverências mil
Pra noite do Brasil
Meu Brasil!
Que sonha com a volta do irmão do Henfil
Com tanta gente que partiu
Num rabo de foguete
Chora
A nossa Pátria mãe gentil
Choram Marias e Clarisses
No solo do Brasil
Mas sei que uma dor assim pungente
Não há de ser inutilmente
A esperança
Dança na corda bamba de sombrinha
E em cada passo dessa linha
Pode se machucar
Azar!
A esperança equilibrista
Sabe que o show de todo artista
Tem que continuar
O bêbado e a equilibrista, Elis Regina, 1979
Vida nocturna, Aldir Blanc zelf, 2005
– Uitgelichte afbeelding van Elis Regina: Por Rubenilson23 – Obra do próprio, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=34648522
