“Decision-makers do not appreciate the gravity of the situation…Continued growth of greenhouse gas emissions for even a decade, practically eliminates the possibility for near-term return of atmospheric composition beneath the tipping level for catastrophic effects.”
Aldus wordt de eminente NASA klimaatwetenschapper James Hansen geciteerd in Clive Hamilton’s boek ‘Requiem for a Species.’ Dat was… in 2010. Een half decennium geleden toen de hoeveelheid CO2 in de lucht die we allemaal inademen nog 385 ppm bedroeg (hetgeen veel te hoog is ten opzichte van de als veilig beschouwde 350 ppm) in plaats van nu reeds boven de 400 ppm. Vijf jaar van het in een noodgang verstoken van fossiele brandstoffen alsof er onder onze soort er zijn voor wie de ondergang niet snel genoeg komen kan. O ja, de vertaling van dat citaat van Hansen: “Het is te laat.”
Maar daar is ie dan. ‘Hét Klimaatakkoord’ van Parijs. Zo ongeveer alle landen ter wereld hebben zich eraan verbonden, iedereen dolenthousiast. Vanaf nu – o nee: vanaf over vijf jaar – wordt alles beter en de toekomst van onze kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen enzovoorts is veilig gesteld. Op een Zaterdagmiddag eind 2015 is vrijwel unaniem niets minder besloten dan dat tweehonderd jaar plundereconomie aangedreven door rente over kunstmatig gecreëerde schulden wordt afgeschaft. Gelooft u het? Dat is (wellicht) wel de bedoeling.
Ik geloof het in elk geval niet en in de woorden van een klimaatwetenschapper die zijn reactie op het akkoord gaf ‘it’s a fraud.’ En dat is precies wat ik een paar weken geleden al voorspelde: als er al wat uit komt, is het een verwaterd, nietszeggend akkoord dat op geen enkele manier bindend is en recht doet aan de urgentie van het probleem, namelijk een steeds sneller opwarmende Aarde met alle gevolgen van dien. COP21 als ultieme state of denial.
Tot 2020 gebeurt er in feite niets en zal het verbranden van fossiele brandstoffen en de uitstoot van broeikasgassen in een alarmerend tempo doorgaan. Is het werkelijk geloofwaardig dat er in feite gezegd wordt ‘we gaan nog vijf jaar lekker met zijn allen door zoals we dat nu doen, maar daarna gaan we elk jaar een beetje ons best doen om de temperatuurstijging te beperken en de uitstoot een beetje te verminderen?’ En dat in een wereld waarin de werkelijke machthebbers, zijnde de multinationals als E.On, Shell, General Motors en de banken niet alleen niet drastisch worden gekortwiekt maar zelfs als gevolg van dat vervloekte TTIP juist nog heel veel meer macht krijgen om de door rente over kunstmatig gecreëerde schulden gedreven plundereconomie in een nog hogere versnelling te kunnen zetten. Het is gewoonweg verbijsterend dat dit soort bedrijven en hun PR-jongetjes en -meisjes in de politiek en elders de wereld zo lang aan het lijntje hebben weten te houden en het zelfs voor elkaar hebben gekregen de plundereconomie in een nog hogere versnelling te krijgen.
De EU heeft er alles aan gedaan om elke link met haar eigen roofpraktijken en TTIP buiten de klimaatconferentie te houden. Want van een redden van de wereld kan alleen sprake zijn als er tegelijkertijd sprake is van strijd tegen TTIP, neo-liberalisme en afbraak van democratische en mensenrechten. O ironie: een akkoord over het redden van onze soort gesloten in een stad waar de werkelijke slachtoffers van de fraude door de regeringsleiders (in hun hoedanigheid van trekpoppetjes van de werkelijke machthebbers) buitengesloten zijn middels de door de nu zo bewierookte Hollande zo gretig afgekondigde staat van beleg. Toekomstige historici – als ze er dan nog zijn – zullen het niet geloven.
Is het u ook opgevallen dat de al genoemde Hollande en ook premier Cameron van het Verenigd Koninkrijk heel wat meer urgentie zagen in het bombarderen van Syrië dan in het redden van de wereld? Dat bommen gooien begon bij wijze van spreken al een uur nadat er toe besloten was. Het klimaat en daarmee de planeet Aarde moeten nog vijf lange jaren wachten en de mondiale roof en plundering verdragen voor er überhaupt ook maar iets gaat gebeuren.
Ook een schril contrast trouwens met 2008 toen de toenmalige regering Bush in de VS op een achternamiddag even besloot zo’n 700 miljard extra dollars bij te drukken om de ’too big to fail banken’ te redden van de zelf in het casinokapitalisme bewerkstelligde ondergang. In schril contrast met die achteloos uit de mouw geschudde dollars van destijds nu elk jaar honderd miljard dollar voor de arme landen om de effecten van klimaatverandering te bestrijden. Echt indrukwekkend. Elk jaar honderd miljard Mickey Mouse briefjes van 1 dollar of het digitale equivalent daarvan. Uitgegeven door de oorzaak van alle ellende in de wereld namelijk, de banken.
Alweer: toekomstige historici zullen vele jaren na nu hard oordelen over hoe de wereld zich de ogen laat dichtsmeren door fraudeurs en chanteurs die alles te verliezen hebben bij een omschakeling van de wereld die draait op fossiele brandstoffen naar een schone economie. Want dat laatste is namelijk per definitie een economie in een wereld waarin elk mensenleven telt, er geen honger is, er geen oorlogen meer zijn waaraan verdiend wordt, er geen hekken, muren en gevangenissen gebouwd worden om vluchtelingen tegen te houden, er geen mensenrechten vertrapt worden, de welvaart eerlijk verdeeld wordt over alle bewoners van de planeet Aarde en die planeet Aarde en haar bewoners plus natuurlijke hulpbronnen niet gezien wordt als een privaat wingewest dat naar hartelust geplunderd mag worden door een paar machtigen die nergens verantwoording over hoeven af te leggen.
Of er nog veel publiek zal zijn wanneer de historici die ik net noemde te zijner tijd hun oordeel uitspreken, waag ik eerlijk gezegd ten zeerste te betwijfelen. De enige hoop die ik wat dat betreft nog heb is dat degenen die de macht en de mogelijkheden hadden werkelijk iets te doen om de ondergang van onze soort te verhinderen maar in plaats daarvan terwijl ze heel goed weten hoe rampzalig het er werkelijk voor staat, er voor kozen de wereld nog een poosje aan het lijntje te houden al lang zullen branden in de hel.
