De hetze in Nederland tegen vluchtelingen is zeer bedenkelijk en ze neemt steeds kwalijker vormen aan. De staatssecretaris van asiel, Klaas Dijkhoff, waarschuwt donateurs hun geld niet aan organisaties voor hulp aan vluchtelingen te besteden, want dat geld wordt gebruikt om te lobbyen voor een ruimhartiger beleid.
Een artikel dat de Telegraaf aan de “asiellobby” wijdde werd als volgt aangekondigd: “Lees de hele onthullende reportage: Vrij spel voor asielclubs” “Met de huidige hoge asielstroom is het passen en meten in Nederland. In Den Haag zijn er echter meerdere clubs actief die nog steeds lobbyen voor een ruimhartiger beleid. Ze vinden een luisterend oor aan het Binnenhof.”
Twee maten
In de lobby voor ruimhartiger asielbeleid gaat vermoedelijk maar een fractie om van wat er omgaat in de diverse lobby’s, andere lobby’s zoals bijvoorbeeld de farmaceutische industrie, banken, tabakslobby, autolobby, lobby voor TTIP, lobby tegen een verbod op glyfosaat enzovoorts. Daar hoor je VVD en Telegraaf niet over.
Uiteraard kunnen grote bedrijven meer geld steken in een lobby voor hun belangen dan hulporganisaties, die geen verdienmodel hebben.
Zwartmaken en stemmingmakerij
Met het wijzen naar een “asiellobby” wordt niets anders beoogd dan zwartmakerij. Een pleidooi voor een humaan asielbeleid hoort zeker tot het werk van vluchtelingenorganisaties. Dat is dus geen verspilling van donaties. Dat vluchtelingenorganisaties geld moeten “verspillen” aan een pleidooi voor een menselijker asielbeleid is niet veroorzaakt door deze organisaties zelf maar een gevolg van een ronduit asociaal en inhumaan beleid dat kennelijk in het hedendaags Europa bon ton is. Een gruwelijk onrecht. De wijze waarop Dijkhoff (VVD) kritiek op afgrijselijk beleid tracht te smoren door donateurs en hulporganisaties te beschuldigen getuigt van een onuitsprekelijk wrede instelling ten aanzien van de ellende die vluchtelingen meemaken.
