De doofpotgeneraal is een verhaal over spionage, Srebrenica, escort services en klunzigheid. Gisteren was de boekpresentatie met schrijver Edwin Giltay. Verzinnen kun je zulke gebeurtenissen onmogelijk.
Edwin werkte in een willekeurig bedrijf. Daar kwamen even na zijn indiensttreding twee vrouwen te werken. De ene, Barbara, bleek een bijzondere recruiter te zijn die Edwin observeerde op zijn geschikheid als spion. Dat was niet helemaal toevallig, Edwin had eerder aanleiding gegeven voor de speciale interesse van de militaire inlichtingendienst. Maar Barbara was een beetje vreemd. Ze was babbelziek en vertelde aan meerdere personen op Edwins afdeling dat ze wist waar het verloren fotorolletje van Srecrenica was. Het fotorolletje dat bewijzen over de massamoord zou bevatten.
De andere vrouw, Ina, speelde echter ook een rol in het verhaal. Barbara werd niet helemaal vertrouwd door de inlichtingendienst. Terecht uiteraard. Ina was weer ingehuurd om Barbara in de gaten te houden. Maar Ina was niet zomaar een andere spion. Ze had een speciale relatie met de verantwoordelijke generaal. Ze hadden meermaals het bed met elkaar gedeeld.
Dat in James Bondfilms altijd mooie vrouwen meespelen is niet uit de lucht gegrepen. Escort service heeft een speciale bijrol in het geheel.
Bij zo’n boekpresentatie wordt de spanning er natuurlijk in gehouden. Maar het lijkt erop dat het relaas genoeg stof bevat voor Kamervragen.
