4000 extra vluchtelingen, Fred Teeven weer in paniek

Fred Teeven is weer eens in paniek. Het is niet de eerste keer, afgelopen voorjaar zag hij ook al een tsunami van Eritreërs op ons afkomen, een waarneming die helemaal nergens op gebaseerd bleek te zijn.

Deze keer gaat het om maar liefst 4000 extra Syriërs die onze toch zo stoer overkomende staatssecretaris slapeloze nachten schijnen te bezorgen, in plaats van de huidige 29.000 zouden we er wel eens met 33.000 kunnen komen te zitten. Oeioeioeieoei, dan zitten we met één Syrische asielzoeker per 500 Nederlanders te kijken! On-toe-laat-ba-re toestanden!!

Maar nu even serieus:

Turkije heeft momenteel 150.000 Syrische vluchtelingen te gast. Dat zijn er vijf keer zoveel. Turkije is natuurlijk een enorm land, toevallig ook een kleine twintig keer groter dan Nederland qua oppervlakte, maar heeft slechts 4x zoveel inwoners, en het zijn wel de inwoners die die vluchtelingen moeten opvangen met hun economie, en die economie van Turkije is maar zo’n 14% groter dan die van Nederland.

Dan zijn er nog andere landen in de regio die vluchtelingen opvangen. In Jordanië, een land dat twee-en-een-half keer zo groot is als Nederland, met minder dan de helft van het aantal inwoners van Nederland, en een economie die maar iets meer dan twee procent  van die van Nederland bedraagt, bevinden zich meer dan 600.000  Syrische vluchtelingen.

In Libanon, ongeveer even groot als Jordanië, bevinden zich er meer dan een miljoen Syrische vluchtelingen. En Libanons economie bedraagt maar liefst drie procent van ons BNP.

En dan hebben we het alleen nog maar over Syrische vluchtelingen, terwijl er door de onophoudelijke onrust in het Midden-Oosten er natuurlijk nog vluchtelingen van allerlei andere nationaliteiten zijn.

Dus u begrijpt wel hoeveel geduld ik heb met mensen die klagen over hoe zwaar wij het hier wel niet hebben en dat we dit er allemaal niet bij kunnen hebben, want eigen volk eerst en zo. En hoeveel geduld ik te(e)vens heb met die mensen die dan tenminste nog wel vinden dat bruinhuidigen in bokkiewokkielanden íets van een vorm van opvang verdienen, in plaats ze te laten verrotten in oorlogen die deels door ons in het Westen veroorzaakt zijn, maar dan wel in hun eigen regio.

Teeven klaagt over de ENORME opgave die het is om opvang te vinden voor deze paar duizend extra vluchtelingen, en hoopt dat er in Nederland meer draagvlak komt voor extra opvangplekken. Daar werkt hijzelf dan ook enorm hard aan, met zijn paniekverhalen.