Voor het doorbreken van het isolement, en het opeisen van een Europese Verblijfsvergunning!
In deze maanden van pandemie zijn we nooit gestopt met het strijden tegen racisme en uitbuiting. We protesteren tegen de ellendige levensomstandigheden in de opvang- en detentiecentra, in getto’s en kampen waar we in hoge mate blootstaan aan het risico van besmetting. Velen van ons weigeren te gaan werken zonder bescherming. Anderen gaan terug naar hun land. Anderen weigeren wegwerpwerknemers te worden voor bedrijven, zoals vastgelegd in internationale overeenkomsten tussen Europese en niet-Europese landen met het oog op de aanwerving van seizoenarbeiders.
Velen van ons zijn in staking bij fabrieken en magazijnen in Europa en daarbuiten. Landen als Frankrijk en Portugal rekruteren uitsluitend vluchtelingen of regulariseren alle of een deel van hen om hen te laten werken op de boerderijen; andere landen organiseren chartervluchten voor seizoensarbeiders en speciale corridors voor boeren en zorgwerkers; verschillende regeringen kondigden regularisaties van migranten aan om tegemoet te komen aan de productie-eisen. Dit is niet de oplossing voor ons! We willen geen papier dat het recht om ons uit te buiten legaliseert! We willen vrij verkeer, vrij van institutioneel racisme en uitbuiting. Ons leven kan niet overgeleverd zijn aan de link tussen documenten en de status van werk of gezin.
De wereldwijde pandemie toont aan dat migrantenarbeid weliswaar als essentieel wordt beschouwd, maar dat dit niet geldt voor het leven van migranten. Wij, migrantenvrouwen en -mannen, kunnen worden achtergelaten om te sterven op zee of aan de Europese grenzen; we kunnen worden opgesloten in detentie- of opvangcentra; we kunnen worden ontslagen en illegaal gemaakt worden; we kunnen op straat worden achtergelaten zonder een thuis.
Maar migrantenarbeid is voortdurend nodig voor de zorg voor ouderen, kinderen en zieke mensen; om huizen en kantoren schoon te maken; om fruit en groenten te plukken voordat ze op het land gaan rotten; om de boel draaiende te houden in fabrieken en magazijnen waar de productie haastig weer op gang komt. Zowel in Europa als elders gebruiken staten de pandemie om van arbeidsmigranten slechts een instrument te maken om winst te maken en ze daarheen te schuiven waar het nodig is en alleen voor de tijd die nodig is. Ons leven is alleen van belang als we iemand anders dan ons kunnen verrijken: dat is wat de nationale immigratiewetten, het Europese beleid en de internationale overeenkomsten zeggen.
Vandaag de dag kan onze strijd meer dan ooit niet meer stoppen bij de landsgrenzen en beperkt blijven tot het betwisten van nationale wetten die ons binden aan werkgevers, inkomen of gezinshereniging. Daarom moeten we het isolement van onze strijd doorbreken. We hebben de grenzen overschreden en we dagen ze elke dag uit: we kunnen niet aan de genade van elke regering zijn overgeleverd. We zijn al in staking gegaan en hebben samen geprotesteerd in Frankrijk, Italië en andere Europese landen. Vandaag de dag, nu de EU-landen onderhandelen over het intensiveren van de uitbuiting van migrantenarbeid en het institutionele racisme dat deze uitbuiting in stand houdt, is het nog urgenter dat we met één stem spreken.
Voor degenen die al jaren onder de chantage van de verblijfsvergunning leven; voor degenen die na vele jaren nog steeds ongedocumenteerd zijn; voor degenen die door de pandemie illegaal zullen worden; voor degenen die net zijn aangekomen en hun asielaanvraag afgewezen zagen; voor degenen die strijden tegen het geweld aan de grenzen binnen en buiten Europa; voor degenen die hebben geleden en nog steeds lijden onder seksueel geweld in de Libische kampen en elders: wij eisen een onvoorwaardelijke en onbeperkte Europese verblijfsvergunning, die geen verband houdt met de gezinstoestand, het inkomen en de arbeid.
Tegenover een racistisch beleid dat ons voortdurend vraagt om essentiële arbeid te leveren terwijl onze levens altijd kunnen worden opgeofferd, is het tijd om zich over de grenzen heen te organiseren: het is tijd om de vrijheid te verwerven tegen uitbuiting.
– Door Coordinamento Migranti (Bologna) en Collectif des Travailleurs Sans-Papiers de Vitry (Parijs), vertaling: globalinfo.nl, waar dit eerder verschenen is.
Bron: Transnational-Strike-Info
