Vandaag krijgt men in Vlaanderen meer en meer de indruk dat de kinderen van de collaboratie niet alleen amnestie kregen, maar dat hun overgeërfd gedachtegoed de leidraad vormt van wat de hedendaagse binnen- en buitenlandse politieke correctheid stipuleert. Een recentelijk voorbeeld hiervan is de misselijkmakende collaboratie van de zwijgende coalitiepartners inzake de Soedan-kwestie.
We leven in een land waar de vreemdelingenhaat ten aanzien van nieuwe Belgen, zoals ze smalend genoemd worden, en asielzoekers, onstuitbaar lijkt. We hebben leiders nodig die de bevolking uitleggen dat de mensen die naar hier komen, of hier soms al decennialang vertoeven, dit niet zómaar doen of deden. Niemand zegt zijn hebben en houden zonder reden vaarwel, om naar een onbekend land af te reizen in de meest onvoorspelbare, en vandaag altijd gevaarlijke, omstandigheden. Zou u morgen zonder goede reden naar Liberia, Myanmar of Libië vertrekken?
Daarnaast mogen we niet vergeten dat België eveneens een aandeel heeft in de verplichte exodus van menig asielzoeker. Degenen die met stenen gooien naar de Congolese gemeenschap in Brussel, en elders, moeten maar eens het boek De geest van koning Leopold II en de plundering van de Congo van Adam Hochschild doornemen. Het valt nog te bezien of ze na een geschiedkundige onderdompeling hun steniging zullen voortzetten.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
