De subtiele banalisering van geweld

Het begint stilaan op te vallen: de media richten zich met veel plezier op het “geweld” dat door demonstranten in het sociaal protest wordt gebruikt, en men hanteert die focus vervolgens om de diepere redenen achter het protest, en de aard van het protest zelf, buiten beeld te houden. Bovendien heeft dit een belangrijk effect op het publieke debat over geweld.

(….)

Hoewel onze mainstream media slechts op de meest oppervlakkige manier bericht gaven over het aanslepende en heftige verzet tegen de nieuwe arbeidswet van de regering-Hollande in Frankrijk, stonden ze op 18 mei plots bol van nieuws over dat sociaal verzet.

En dit met één bericht over één incident: een “brandbom” die door demonstranten in een politiewagen werd gegooid. Ook voor dit incident werden de hyperbolen niet gespaard: men serveerde ons “schokkende” en “verschrikkelijke” beelden”. [Die dus nogal meevielen in het totaal bekeken, beschrijving hier – Krapuul]

De politieke reacties op dit incident waren dezelfde als degene die we na de aanval op het kabinet van Minister Geens hoorden: men moest nu maar eens ophouden met dat sociaal protest, want het had zich “tegen de politie” gekeerd (en dus, merkwaardig genoeg, niet tegen de regering).

(Lees verder bij de bron van dit artikel)

Via:: dewereldmorgen.be