Hillary Clinton, de kandidaat in de huidige Amerikaanse verkiezingsstrijd die het meeste kans maakt de Democratische nominatie te winnen, heeft zich weer een keer uitgesproken tegen BDS, de aan kracht winnende geweldloze verzetsbeweging die een boycot van Israel bepleit. Het was niet de eerste keer. In maart deed zij het ook tijdens de conferentie van AIPAC, de Israel-lobby in Amerika, waar zij één van de spreeksters was. Ook daarvoor keerde zij zich trouwens al tegen ”het antisemitische BDS”. Dat zij tegen BDS is, is daarom ook geen nieuws en haar laatste uitspraken ertegen zijn trouwens ook al weer een week oud. Maar ik meld ze toch alsnog, omdat de keuze van haar woorden en de manier waarop ze er hard tegenaan ging meer dan ooit onthulden hoe zij zich in dit conflict opstelt.
Clinton vatte haar standpunt samen in een brief die zij op 9 mei schreef aan twee zionistische kopstukken, ter gelegenheid a het feit dat de Methodistische Kerk (haar eigen kerk) een dag later zou vergaderen over het terugtrekken van investeringen uit concerns zoals Motorola en Hewlett Packard die een rol spelen in de onderdrukkingsmechanismen van de Palestijnen. In de brief noemde ze Israel ”een wonder van de moderne tijd – een levendige bloem midden in een woestijn – iets dat we moeten voeden en beschermen”. Een uiterst opmerkelijke woordkeus, die rechtstreeks lijkt te zijn overgenomen van zionistische uitspraken over ”het tot bloei brengen van de woestijn” – onjuiste, tendentieuze uitspraken overigens, want Palestina kende een bloeiende landbouw en exporteerde al naar Europa lang voordat de zionisten er neerstreken.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: Abu Pessoptimist
