Na de ophef over juichende schoolklassen na de aanslagen in Brussel volgde de tweet over lachende scholieren te Amsterdam.
Politiek, in de vorm van Lodewijk Asscher, en pers – in de vorm van Jeroen Pauw – hadden zich al enorm integer bezorgd gestort op deze meer dan schandalige minderjarige, ongetwijfeld allochtone terreurverheerlijkers, maar de juichende schoolklas bleek een tekstje dat iemand getweet had na ‘iets’ op internet gelezen te hebben, en nu blijkt ook het verhaal van lachende scholieren helemaal nergens op gebaseerd te zijn:
Het Berlage Lyceum is met de klas in gesprek gegaan en stelt dat geen enkele leerling zich herkent in de tweets. “De bijeenkomst met de leerlingen was indringend en vruchtbaar,” schrijft rector Annette Sloan. (Parool)
Pikant detail bij dit alles is dat de scholier die dat verhaal in de wereld bracht dochter is van een van de redacteuren van Pauw (dit zegt Pauw op 35:31 van zijn uitzending van afgelopen woensdag). Die oefent alvast voor hetzelfde vak als dat van haar ouder, blijkbaar. Verder geldt de verontwaardiging van de politiek met betrekking tot het eerste geval vooral dat de betreffende paniekzaaiende yogaleraar aangetast zou zijn in zijn heilig recht op Benoemen. Van zaken waarvan helemaal niet duidelijk is of ze wel echt bestaan overigens, maar een kniesoor die daarover valt.
