Te laat – de gedreven politica is niet meer gedreven

Een boek dat in zijn aanbevelingsblurb een tekst als deze heeft verschijnt toch echt te laat:

Nederland is een diplomademocratie, een land dat wordt bestuurd door de burgers met de hoogste diploma’s. Alle formele en informele politieke instituties en arena’s, variërend van Kamer en kabinet, belangenorganisaties en overlegorganen, tot inspraakavonden en internetacties, worden gedomineerd door hoger opgeleiden en professionals.
Diplomademocratie beschrijft hoe de lager opgeleiden uit de politiek verdwenen,

Wakker worden, heren auteurs! De hoofdrolspeler in de Nederlandse politiek dezer dagen heeft muloniveau, of hoe heet het tegenwoordig. Dat kunnen we toch echt niet hoogopgeleid noemen.

Niet dat hij niet overal verstand van heeft. Criminologie, theologie, recht, de Arabische taal, hij kent Mein Kampf en de Qur’an achterstevoren uit zijn hoofd en hij weet ook dat er geen anthropogene klimaatverandering op aarde is – maar hoogopgeleid is hij niet. Al die genialiteit is verworven zonder diploma. Dus daar gaat u…

Maar hoe kwam ik ook alweer op de site van de uitgeverij die een boek met dat praatje aanbeveelt (het is verschenen op 23 december 2010, jawel)?
Ik meende gezien te hebben dat het boek van het Brein Achter Wilders opnieuw was uitgegeven bij Bert Bakker, van voorheen onder andere de Kritiese Biblioteek, u weet wel (welicht niet).
Het bleek te kloppen.
Of de drie spelfouten in de titel zijn verholpen blijft onduidelijk.
En net als ik denk dat er goede reden is voor een ban over die uitgever klik ik de ernaast geadverteerde nieuwe titel Onszelf blijven aan. Een keuze van artikelen van H. Wiardi Beckman, de naamgever van het wetenschappelijk bureau van de PvdA, een man met een markante politieke biografie waar ik nu verder niet op inga. Wat vindt hij van zijn buurman bij Prometheus/Bert Bakker? Rolt hij in zijn graf?

Bosma heeft nog een buurtitel, Zoeken naar vrijheid..

Zoeken naar vrijheid bevat haar ideeën over vrijheid als doel van linkse politiek en van individuele emancipatie. Een boek van een gedreven politica over een kwetsbaar, maar o zo belangrijk ideaal.

“Haar”? “Gedreven politica”?
Ja mensen het gaat om Femke Halsema. Is het nu een marketingrampje of juist een zegen dat de gedreven politica geen gedreven politica meer blijkt te zijn?
Dat het met het streven naar vrijheid wel meevalt is weer een ander verhaal. En dat zij in een fonds zit met Martin Bosma – tja – we kunnen nooit zeggen dat die lid is van een fusiekandidaat voor GroenLinks.
Hij is immers partijloos.