De fantasten van deze tijd.

Dit is een gastbijdrage van: A.R. Girbes sr

Zeer geachte lezer. Ook dit artikel zal NIETS aan de politieke situatie veranderen. Edoch, U wordt er mogelijk toch wijzer van.

De “Fantasten” van deze tijd.

Een ieder heeft wel eens een bekende of een vriend gesproken die uitgesproken ideeën en/of een mening heeft, of geïnspireerd meent te zijn, zich geplaagd voelt als zijn inbreng niet serieus genomen wordt.
De vele psychische en maatschappelijke factoren die van belang zijn, afhankelijk van de mogelijkheden en bekwaamheden van de persoon welke de ideeën heeft gelanceerd, zijn slechts geloofwaardig als er duidelijke herkenbare medebepalende elementen in voorkomen, die geen afbreuk doen aan een realiteitsgehalte.
Realiteitszin is voor velen een probleem omdat fantasieën hem of haar plagen en de dagelijkse realiteit niet zien. ( De betekenis van realiteit is: het feitelijk bestaan van iets. Bijvoorbeeld: de dood is een realiteit waar niemand om heen kan)
Door de eeuwen heen zien we dat intelligente mensen hun fantasie kunnen overbrengen op anderen dewelke in de waan van de dag leven.
De leukste voorbeelden zijn die van de kwakzalver, de helderziende en/of de alternatieve genezer, die door middel van “instraling”, of een waardeloze zalf, de patiënt wil “genezen” of deze wil doen geloven dat zijn “wijsheid” een waarheid is. Hoe onevenwichtig moeten de mensen zijn om “advies” te vragen aan de kwakzalver of een helderziende? Helaas, het zijn er velen. Zo wil, “Jomanda” zich “gebedsgenezeres” noemen. Maar, gebedsgenezing bestaat niet. Haar fantasie is zo groot en haar arrogantie is doorspekt met pathologische zelfingenomenheid.
Ook in de politiek zijn er mensen die hun denkbeeld, al of niet berustend op fantasie, willen overbrengen op hun “kiezer”.
De verscheidenheid in Nederland is groot. Eigenlijk te groot voor het “verzuilde Nederland” met slechts 16½ miljoen inwoners.
De realiteit is vaak anders dan door politici de kiezer is voorgehouden, of hij die zich politicus noemt, afhankelijk zijn van factoren die niet in zijn invloedssfeer liggen, zoals de intergouvernementele verhoudingen en/of kapitalistisch monopolistische organen, zoals de Wereldbank of het Internationaal Monetair Fonds.
Nu Amerika een te grote invloed dreigt te verwerven (in) op alle landen in de wereld door onder andere, grootscheeps militair geweld in verre landen met als doel de samenleving ter plaatste te veranderen in iets dat nu juist niet met gebruik van geweld maar alleen als uiting van de vrije wil van individuen tot stand kan komen, zal de democratie in de landen van het verre Oosten moeilijker zijn beslag krijgen.
Moet ik, nu ex president, Bush nu een fantast noemen, of wilde hij echt de democratie tot stand brengen in Irak, of is hij gewoon een wolf in schaapskleren en gesteund door zijn partij, de olie in Irak wil bemachtigen, of hij wil er zeker van zijn dat zijn afzet- gebied, om genetisch gemanipuleerd voedsel te kunnen verkopen, gewaarborgd is. Zijn invloedssfeer in Irak zal zeker een plaatst krijgen, maar of dat van lange duur zal zijn moet nog blijken. In de fantasie van Westerse politici is kennelijk geen plaats voor het feit dat de Westerse mentaliteit, en mores, een geheel andere is dan van de bewoners die onder invloed staan van het Arabisch. Natuurlijke factoren, waaronder de geografische invloeden, zijn zo plaats bepalend dat wij Westerlingen daarvan geen wetenschap hebben. Fantasten die menen dat “Oosterlingen” gelijk zijn aan “Westerlingen”, springen in hun fantasie eeuwen vooruit. De moeilijkheden die we in het Westen ondervinden met immigranten en daarbij het Islamitisch geloof en/of ideologie vanuit het moeder-land meenemen, zijn een duidelijk bewijs van moraal-filosofische diversiteit.
De fantasten onder politici in Nederland zijn nu gevaarlijk omdat deze zich geheel laten leiden door anderen met méér gezag én gewicht op het wereldgebeuren en de realiteit niet erkennen dat de Amerikaanse politiek dominant is.”Nederland spant de kroon in Europa wat diplomatieke illusies betreft, samen met Denemarken. Het is nog altijd mogelijk om topambtenaren in Den Haag de verzuchting te horen slaken dat zij een Nederlandse toekomst met Washington met meer vertrouwen tegemoet zien dan een toekomst met Parijs, Duitsland, Engeland of andere landen. In Amerika is geen gezonde samenleving meer mogelijk omdat het kapitalistisch- fundamentalistische systeem, zonder een morele inbreng, een te nadrukkelijk stempel op de samenleving legt. De Amerikaanse droom blijkt voor de zovéélste keer een luchtballon. Prof. Dr. Edward Lutwack maakte hier van reeds kond.

“Met verwijzing naar het land Utopia, plaatsen politici hun eigen volk, hun eigen burgers, voortdurend in de waagschaal. En daarvan is de burger zich niet bewust. Het fatalisme in Nederland is, politiek gezien, rampspoedig. “

De “Europa- fantasten” hebben inmiddels één straf ondergaan: het afwijzen van de “Europese Grondwet” door de burgers van Frankrijk én Nederland.
Nu de “Globalisering” d.m.v. de ”Vrijemarktwerking” zich langzaam voltrekt, zal de inbreng van politici steeds minder worden omdat multinationals én kapitaalverstrekkers automatisch meer invloed zullen krijgen op het politieke veld en nu de vierde macht vormen zonder dat deze zich verantwoordelijk voelt voor de grote onevenwichtigheid en rampspoed binnen Europa en de rest van de wereld.
De Kredietcrisis heeft inmiddels bewezen dat een “vrije- marktwerking” zonder een duidelijk moralistisch( of moraalfilosofische) bewustzijn niet werkt en zelfs catastrofaal blijkt te zijn.”

China zal zeker zijn economische invloed verzilveren in een politiek getint overwicht. De vervuiling in China is gigantisch en ook dat blijkt ondergeschikt te zijn aan de “economische groei”. Economische groei is in China, met een massale bevolkingsaanwas , desastreus. Daarnaast is door de aankoop van uiterst geavanceerde wapens, en vooral de geheimzinnigheden over de aankoop van wapens voor een bedrag van ongeveer € 25 miljard, in China een angstige macht-situatie ontstaan. China laat nu haar brute tanden zien en daarmee wil China het Westen laten weten dat het ook een kernmacht is om daarmee politieke druk uit te oefenen dat het westen zich niet met Afrika moet bemoeien, waar het ondertussen industrieel gesetteld is.
Wat we zeker niet moeten vergeten, is de politieke spanning tussen China en Japan. China is de verschrikkingen, die Japan in dat land heeft aangericht in de vorige eeuw, nog niet vergeten. Zullen de fantasten in China en Japan een wereldbrand veroorzaken? Het is overigens géén fantasie dat China al reeds méér dan 1.300.000.000 inwoners telt. (1,3 miljard)

China onttrekt veel kapitaal uit Europa en de Westerse “knowhow” zal ook spoedig daar een realiteit zijn. De fantasten, kooplui en politici en het daarbij behorende management, die menen op korte termijn flinke winsten te behalen in China, zal ik nu even gelijk geven, maar op lange termijn blijkt een catastrofe onafwendbaar ter zake milieu. De effecten daarvan zullen, de werkloosheid binnen de Europese gemeenschap zal gigantisch worden, grote politieke en economische verschuivingen teweeg brengen.
Wat willen de Europese- fantasten bereiken?
Een politieke consensus binnen Europa, ook al is Griekenland bijna failliet en Spanje en Portugal een enorme werkloosheid hebben. De werkloosheid onder de jeugd is inmiddels opgelopen tot 40%. Een afschuwelijk cijfer dat niet veel goeds voorspeld. Immers: denkend aan de rellen in de voorsteden van Parijs zal de Franse regering alles het werk moeten stellen dat er geen rellen op grotere schaal zullen uitbreken.
(Het grote generaal pardon breekt Spanje op nu de economische omstandigheden verre van rooskleurig zijn. De biosector is zo bijna bankroet)



Iedereen is van de noodzaak van een politieke consensus binnen Europa wel overtuigd, maar de realiteit is anders. De verschillen in opvatting en mentaliteit in Europese landen is zo groot dat een Europese eenheid een illusie kan worden genoemd, ook al hebben de landen gezamenlijk de euro als betaalmiddel, dat nu onder een enorme druk staat en het stabiliteitspact op losse schroeven zet.
Leon de Winter, schrijft in “Elsevier” van 8 Mei 2010, dat de Euro één grote leugen is.
De fantasten, die Griekenland bij de Europese Unie wilden hebben, moeten nu gaan nagelbijten van spijt dat ze ooit Griekenland in de Euro-zône hebben getrokken.
“De Griekse samenleving is gebaseerd op bedrog gefinancierd door buitenlandse financiers waar zo ongeveer alle sociale lagen aan deelnamen”: aldus citeerde Leon de Winter David P. Goldman, een Amerikaanse econoom.
De aanhef van het artikel spreekt boek-delen en geeft tevens aan dat de “fantasten van deze tijd”, onder andere drs. Zalm, wijlen Prof. Duisenberg, als president van de Europese bank te Frankfort en drs. W. Kok, ex minister president, geen enkele notie hadden van de werkelijkheid die zich afspeelde in Griekenland. De aanhef luidt:
“Zuiden van Europa heeft eerst de voorraadtank, die door ons was volgeladen, leeggegeten en nu komen ze bij ons aan tafel van ons bord meeprikken”.

De fantasten moeten door hun ambities verdoofd zijn geweest en hun mensenkennis was nihil. Er is nagelaten de harde feiten te verzamelen,want, de beslissing tot toelaten van Griekenland in de Europese Unie was dus gebaseerd op drijfzand.



In de “Vaarkrant”van 19 oktober 2005 staat in de aanhef: “Geen Europa zonder grenzen voor binnenvaart”. Binnenschippers onder buitenlandse vlag mogen niet langer dan 90 dagen op de Franse waterwegen verblijven” De boete die zij riskeren bedraagt 7500 euro. Dit protectionisme is een logisch gevolg van de denkbeelden die de Europa- fantasten hebben over de eenheid binnen Europa. Het gaat over de verordening nr. 3921-91 van 16 december 1991 waarin het woord “tijdelijk” staat en waaraan de Fransen 90 dagen hebben gemaakt.
Bij de “Cambre National de la Batelerie” wordt intussen gediscussieerd over de vraag” HOEVEEL reizen buitenlandse schepen in die 90 dagen mogen doen”. ( Dus een restrictie op de nog bestaande mogelijkheid is in voorbereiding)
Verscheidenheid is door de eeuwen gegroeid en kan niet in een tijdsbestek van één generatie worden overbrugd, hoewel Europeanen veel gemeen hebben maar door privatisering, en globalisatie, en vooral het enorme belang van ambtenaren, er een groot gevaar voor een Europese democratie ontstaat.
Immers, publieke bevoegdheden mag men nimmer privatiseren door deze te verkopen of over te dragen aan private instanties, maar wat wel gebeurd.
Wie is toch de (politieke) fantast die bedenkt dat door privatisering de democratie gediend is en “de efficiëntie” zijn werk zal doen.
Het is in Nederland inmiddels bewezen, door invoering van de “vrije- markt in de zorg, dat dát niet werkt
De miljarden belastinggeld zal heerlijk worden verdeeld en de salarissen van de managers zullen de pan uitrijzen.

De directeur van het Rotterdamse havenbedrijf die 375.000 euro als salaris ontvangt is al het bewijs dat de hebzucht ongenadig zal toeslaan. Bij de VVD en het CDA was “men”verbaast en geschokt. Nu, het waren gewoon “tranen van een krokodil”.
Privatisering van de non-gouvernementele organisaties heeft tot gevolg dat de burger niet weet wiens belang wordt gediend.
Door deze ontwikkeling wordt aangetoond dat de overheid een privé of eigenbelang is gaan ontwikkelen dat zich heeft losgeweekt van het publieke belang.(Het is een desastreuze ontwikkeling en het bewijst tevens dat “Regenten en ambtenaren de dienst uit maken: dat is onaanvaardbaar)

In 2000 heeft de “Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid”, (WRR) in het rapport,”Het borgen van publiek belang”, gemeld, dat de overheid vaak “te ondoordacht en te onvoorbereid gekozen heeft voor privatisering en zich ONVOLDOENDE bewust is geweest van de noodzaak de publieke belangen te beschermen.

Dat Wim van de Donk, voorzitter van de WRR, een voorstander is van “globalisering” is mij een raadsel, in ieder geval bestrijd hij “de globalisering” niet.
Ook hier hebben dus de “fantasten” weer niet geluisterd, en hun attitude van grootheidswaan laten zegevieren.Ex Minister, Prof. dr. Brinkhorst, van economische zaken is toch een fervent voorstanders van verzelfstandiging van de nutssector!

Managers, zoals deze zich gedragen in de gezondheidszorg, met hun megalomane manier van regisseren inzake de marktwerking bevorderende regelingen, wil ik ze benoemen tot de “fantasten met een ziekelijke megalomane inslag”. Hun fantasie is zo groots dat medisch specialisten, huisartsen en anderen, die de gezondheidszorg een goed hart toedragen, niet meer op een normale manier kunnen werken.
De “Diagnose Behandeling Combinatie” is een zodanig onzinnige administratief bureaucratisch systeem dat er van een efficiënte manier van werken geen sprake meer kan zijn..En, de regels zijn nota bene door de overheid opgelegd.
Dr. Agnes Kant van de Socialistische Partij, noemde het een “Debielen Bureaucraten Catastrofe”. Het is dus een kosten- opdrijvend systeem in tegenstelling wat men beoogde, namelijk, een kostenbesparing. Het lijkt me dan ook logisch dat niet aflatende protesten het systeem volledig onderuit halen. Dat managers met hun megalomane, dus ziekelijke, regelzucht niet begrijpen dat de gezondheidszorg daarmee op springen staat, zal ze een zorg zijn. Politici, die hiervoor verantwoordelijkheid dragen, hebben dus geen benul van de werkelijkheid.
Een dergelijke uitspraak van Agnes Kant, zal ongetwijfeld het DBC- systeem op de helling plaatsen en een zachte dood sterven. Het blijkt een niet werkbaar systeem te zijn. Een mij bekende hoogleraar is het met mij eens.
Daarnaast zijn de fantasten bezig zich een wereld van bureaucratisering te ontwikkelen en dat is niet in het belang van de burger. We constateren dat geleidelijk de bureaucratisering van de wereld zijn beslag krijgt en de politieke consensus in Europa mogelijk een bevestiging daarvan zou kunnen zijn. De Europese bureaucratie is nu al een niet aflatende en geldverslindende moloch.
De fantasten zijn een nest van zorgeloosheid aan het bouwen, ten koste van de burger, als reactie op de globalisering. Ik noem het een Europees progressief consolidatieproces van Partijpolitieke, en Links georiënteerde ambtenaren,die er geen rekening mee gehouden dat, alles in het licht ziende van het meedogenloos verniel mechanisme dat “overbevolking” heet, ook de bureaucratie, en vooral het “bureaucratisme”, dat formalisme genereert een ramp voor de burger is omdat daarmede tevens de afhankelijkheid van het gehele ambtenaren-apparaat een feit is.

De bemoeizucht die daaruit voortkomt, er moet toch iets geregeld worden, is desastreus en een totalitaire samenleving is een feit. Wie dient wiens belang?
In de NRC van 20 oktober staat op pagina 10 het volgende:
“Bedrijven beïnvloeden richtlijnen in de medicijnbranche”. Aan zeventig procent van de medische richtlijnen, waarin staat welke behandeling patiënten moeten krijgen, hebben mensen meegewerkt die betaald werk verrichten voor farmaceutische bedrijven.”
Welke politieke fantast wil nog voorkomen dat de wereld waarin wij leven voor velen onleefbaar wordt vòòrdat we overgeleverd worden aan de winstverwachtingen van die bedrijven, die vooral “internationaal” opereren?

Natuurlijk zijn er nog andere fantasten die menen dat “alle volkeren gelijk zijn”.
Dat een ieder gelijke rechten “kan” hebben is niet onredelijk, maar, dan zijn er te veel andere factoren, zoals de “ etnisch filosofische antropologische factoren, die de redelijkheid in twijfel trekken. Moraalfilosofie is wereldwijd in ieder land van een andere orde. Het is een illusie – een ziekelijke fantasie – te menen, dat alle volkeren gelijke moraalfilosofische gedachten hebben.
(Zelfs Lodewijk XIV, hij had een peperdure hofhouding en zijn eigen interpretatie van recht en orde, zou nu gewoon een dictator worden genoemd.)

Politici die denken nog invloed te kunnen uitoefenen op economische en maatschappelijke instituties, hebben geen benul van de harde economische orde dat slechts de winst omarmt. Politici zijn nog slechts de regelaars en het publiek krijgt gelijk als deze maar betaalt. Indien huidige politici, zowel Europees als wel lokaal, bijvoorbeeld Nederland, zich realiseren dat het “natuurlijke behoud” een prioriteit van de eerste orde is, dan kan Europa mogelijk nog gezuiverd worden van fantasten die alles willen regelen “ten faveure van zichzelf”.
Nu Griekenland door corruptie en wanbeheer een begrotingstekort heeft van ongeveer 14% ( volgens het Europees stabiliteitspact van de “Euro”, mag dat maximum 3% zijn) en op de zes miljoen inwoners zijn er één miljoen ambtenaren, die nog steeds niet begrijpen dat Griekenland bijna bankroet is. (Failliet dus)
De bureaucraten zijn óók de fantasten van deze tijd.

De weerstand tegen bureaucratisering, de ontaardingsverschijnselen dat “bureaucratisme” heet, zal groeien omdat velen die omstandigheid niet willen en hiermee de onleefbaarheid wordt versterkt én de burger in een dwangpositie wordt gedrukt. Na de val van het kabinet Balkenende IV, hebben nu verschillende politieke partijen eindelijk het “inkrimpen van de overheid” in hun “verkiezingsleus” gezet. Ik hoop dan maar dat het geen holle frasen zijn, maar, het wantrouwen blijft groot. Eerst zien en dan geloven is het credo.

Linkse politici zullen eerst aan macht winnen, wat voor Europa de ondergang kan betekenen. Politici, die natuurlijke verhoudingen wensen zullen op den duur de sterken zijn.
De “fantasten van deze tijd” zullen meer realiteitszin aan de dag moeten leggen, willen ze nu nog de geloofwaardigheid benadrukken.
“De mensen zijn maar mensen” en verlangen naar hun oorsprong en eigenwaarde. Deze menselijke waarden moeten niet worden onderschat. Eigenwaarde en individuele ontplooiing is noodzakelijk, en dat wordt door intellectuele zelfvergoding van het ambtenaren-apparaat, én de gevolgen van “Globalisering” als onbelangrijk gepredikt om “ad captandum vulgus”.( Om de grote hoop voor zich te winnen, het geld)

Huidige politici die zich laven aan een fantasie, dat alles politiek geregeld kan worden, zijn te benijden omdat de “val naar de waarheid” zeer pijnlijk zal zijn.
De onmacht van de burger zal het wantrouwen in hun leiders versterken omdat die burger geen grip meer heeft op de samenleving en geen grip meer op de wijze waarop de burger zijn wenst in te richten. De samenleving wordt immers steeds méér totalitair van aard.
“Het zicht op de structuur van verantwoordelijkheden is verduisterd.”
Aldus Mr. Geert Leers, burgemeester van Maastricht, in zijn lezing, “Haagse machine bleekt alles op negentig graden Leiderschap.”
De macht van ambtenaren is hiermede duidelijk geworden. Ambtelijke consolidatieprocessen hebben hun werk dus gedaan.
Wie zich politicus noemt zal echt de leiding moeten durven nemen en zich richten op historisch gegroeide rechten van burgers, deze rechten willen verdedigen en niet verstrengeld raken in “Haags geneuzel” van de fantasten, of aan de leiband gaan lopen van anderen, inclusief de Amerikanen en de overbevolking durven te bestrijden. De kreet, “na ons de zondvloed” krijgt een “criminele lading” als het probleem van de “overbevolking” niet met spoed op de politieke agenda komt.

A.R. Girbes
19 december 2010

Bron: NRC, Trouw,
Boek, Keerpunt in de vaderlandse geschiedenis, Prof. Dr. K. van Wolferen.
Scheepvaartkrant: Editie 18.
Elsevier, Column Smalhout.

Bijgewerkt op maandag 18 mei 2010.

