Israël heeft de rede, voor zover daar de afgelopen tientallen jaren sprake van is geweest, naast zich neergelegd
Desmond Tutu zei eens: ‘If you are neutral in situations of injustice, you have chosen the side of the oppressor’ ofwel: ‘Wanneer je je neutraal opstelt in onrechtvaardige situaties, dan sta je uiteindelijk aan de kant van de verdrukker.’ Voor velen is dit leidraad in hun politieke bewustzijn. Je bent vóór een vrij Palestina, of je bent tegen. Je bent voor een onafhankelijke joodse staat, of je bent een anti-semiet. Een middenweg bestaat niet. Het is zwart of wit.
Gaza-vloot tegengehouden bij Griekenland, onafhankelijke journalisten mogen Israël niet binnen. Wet aangenomen om inwoners van Israël de mond te snoeren.
Terwijl heel het Midden-Oosten in opstand komt tegen haar dictatoriale leiders, gaat Israël juist die kant op. Zijn ze ziende blind? Of lopen ze gewoon achter en gaan nu het traject in waar de buren zich nu aan het ontworstelen zijn?
Uiteraard met steun van het ‘vrije’ Westen en dikke geldschieters uit datzelfde ‘vrije’ Westen (die ook eerder de ‘buren’ zo steunden), die over de schutting roepen dat ze het in Israël zo goed doen, maar er vooral niet zelf willen wonen. Dat dan weer niet.
Zover dat ik weet heeft de Dignité-al-Karama boot van de flotille gisteren koers naar Gaza gezet.
Op zijn bord vaart de Franse parlementariër en tevens partijleider Oliver Bezancenot.
Oorspronkelijk om de Grieks/Israëlische blokkade te omzeilen hadden ze als bestemming Alexandrië opgegeven en midden op de zee hebben ze meegedeeld dat ze de bestemming veranderen in Gaza.