In de jeugdboeken over indianen die ik vroeger las, hadden de hoofdpersonen prachtige uitdrukkingsvolle namen. Arendsoog, Berepoot of Oude Bibberhand om er enkele te noemen. Daar deed de man die graag indianenverhalen over zijn fantastische prestaties vertelt me aan herinneren. In Nederland doet hij zijn best bekend te worden als Gespleten Tong. Hij is een druk baasje overigens. In zijn vrije tijd klust hij bij als premier.
Deze Mark Rutte, zoals hij bij velen bekend is, krijgt de laatste tijd emmers kritiek op zijn verhalen. Zo meent een partij die niet weet wat politiek links of rechts is, die het liever over modern versus verstard heeft, D66 dus, dat Rutte in een spagaat zit.
Premier Mark Rutte zit in het Europa-debat in een spagaat omdat hij enerzijds de premier van Nederland wil zijn en anderzijds als VVD-leider de rechterflank van zijn partij tevreden moet houden. “En die spagaat ondermijnt wel een beetje zijn geloofwaardigheid.”
Maar ook ons aller Wilders, de meest populaire man op deze website, tenminste aan wie de meeste berichten zijn gewijd, had verwijten aan Rutte’s adres. Rutte is de dr. Jekyll en mr. Hyde, de beroemde schizofrene romanfiguur, van de Nederlandse politiek. Hij heeft twee gezichten. Niemand weet wat hij wil. Hij tekent een ESM-verdrag in Brussel, terwijl hij in het parlement zegt dat hij geen soevereiniteit wil overdragen.
Tel daarbij Van Haersma Buma. Deze patriciër probeert een keurig, eerlijk imago hoog te houden, afstand te nemen van onderbuikpolitiek. Op deze website verscheen eerder een bericht over zijn kritiek op Rutte.
Volgens Buma vertelt Rutte niet het hele en eerlijke verhaal over bijvoorbeeld het nut van ontwikkelingssamenwerking en de voordelen voor ons land van Europese samenwerking.
Volgens Buma lijkt het erop dat Rutte uit angst voor de PVV van de VVD een soort ‘PVV-light’ probeert te maken. ”De VVD als namaak-PVV is slecht voor onze werkgelegenheid, slecht voor onze gezinnen en slecht voor onze samenleving. Niet de angst voor de PVV moet de lijn bepalen.”
In eerste instantie zou gedacht kunnen worden aan framing van Rutte, het in een bepaalde hoek zetten van de premier. Maar de kritiek komt niet van zijn grootste politieke opponenten. Zijn politieke vrienden en potentiële coalitiepartners uiten de schimpscheuten. In dat geval kan de beoordeling niet anders dan oprecht zijn. Hij durft geen standpunt in te nemen. Het tekent ten diepste Rutte’s karakter: een opportunist met een gespleten tong.
als aanvulling en tevens een opmerkelijke openheid van Pechtold (Nu alleen het bericht nog wie met dat forenzentaks voorstel is aangekomen tijdens het Catshuisoverleg)
Vooral de toezegging de forenzentaks terug te draaien schoot Pechtold in het verkeerde keelgat. “Afspraak is afspraak”, zei hij, verwijzend naar een eerdere uitspraak van Rutte. “Zeker bij zaken die je zelf hebt verzonnen.” Hij wees erop dat uit het Catshuisoverleg tussen VVD, CDA en PVV nog een zwaardere variant van de forenzentaks was gekomen.
Joop vraagt zich af hoe het met de giecheltic van Rutte zit. Zijn visieloosheid over Europa maakt het alleen maar erger.