Daadkracht

In de Tweede Kamer ging het van de week over de Nederlandse Spoorwegen; ruim tweeduizend jaar judeo-christelijke beschaving en nog rijden de treinen niet op tijd. Het is om gek van te worden.

Bas Heijne in NRC. Over twee soorten mensen, zij die altijd roepen dat iets NU moet worden aangepakt – hé Charlie Aptroot, waarom doe je er dan niets aan? – en zij die vanuit ervaring roepen dat het niet zó eenvoudig is omdat ………….. (vul maar in).

De laatste alinea vind ik heel mooi en geeft de juiste tijdsgeest weer. Gillen over (onbelangrijke) dingen en er niets aan doen, dat is waar tegenwoordig de meeste tijd mee wordt verdaan. Ga eens aan het werk en los echte problemen op, als ze op te lossen zijn. En stop met al die surrogaat oplossingen die niets bijdragen aan een echte oplossing van problemen.

1 gedachte over “Daadkracht”

  1. De beschaving van een land bijvoorbeeld afmeten aan het aantal kilometers rioolstelsel per inwoner c.q. ziektepreventie equivalent, hoeveelheid aanwezige vuurwapens [inclusief defensie] per inwoner c.q. veiligheids equivalent, verhouding laagste inkomens tot hoogste inkomens per kostwinner/gezinseenheid c.q. gelijkheids equivalent, aantal gevangenen in verhouding tot aantal inwoners c.q. misdaad equivalent, wanneer witteboordencriminaliteit meegerekend c.q. rechtvaardigheids equivalent, —-aantal treinen dat op tijd aankomt en vertrekt c.q. betrouwbaarheids equivalent [van de overheid]—-, hoeveelheid geslikte antidepressiva per inwoner c.q. geluks equivalent, hoeveelheid zit/hangplek banken in park plein en de openbare straten per inwoner c.q. gastvrijheids equivalent.

    Beschaving? Nooit kwam ik meetresultaten tegen als bijvoorbeeld deze genoemde soorten beschavings equivalenten. 😉

Reacties zijn gesloten.