De correctie door een rechtbank van het Nederlandse klimaatbeleid is verheugend. Maar ze toont ook aan hoe ernstig de toestand is. Wanneer burgers zich politiek verenigen rond een rechtszaak, vertellen zij iets over de staat van ‘de politiek’ zelf. Het geloof dat partijen en politieke bestuurders een verschil maken, is tanende. Het enthousiasme over de juridische uitspraak verhult bovendien het gebrek aan beweging en een groot verhaal – of vele aan elkaar gekoppelde kleine verhalen – over onze mogelijke toekomst.
De Nederlandse klimaatzaak Urgenda haalt een belangrijke slag voor de rechtbank in Den Haag. De Nederlandse overheid moet het welzijn van zijn burgers garanderen. De broeikasgassen moeten in vergelijking met het referentiejaar 1990 met 25% dalen. Dat zou geen politieke uitspraak zijn van de rechtbank, maar een legale correctie op het niet halen van internationale beloftes inzake klimaat. Het politiek signaal is echter dat overheden het klimaatprobleem niet serieus nemen, waardoor ze hun zorgtaak verwaarlozen. Waar de rechtbank vooral Nederlandse burgers in gedachten heeft, raakt het gebrek aan engagement burgers wereldwijd.
Dat burgers zich collectief organiseren in een rechtszaak illustreert de ernst van hun engagement. De klimaatproblematiek behoeft een dringend antwoord. Het politieke effect van het Nederlandse vonnis is dat een ‘sense of urgency’ terug op het voorplan komt. Daarom kreeg de Klimaatzaak VZW in België een negenduizend mensen achter zich die hun juridische klacht ondertekenden. Genoeg is genoeg, zeggen burgers. En gelijk hebben ze. Het omslagpunt van 2 graden Celsius opwarming, dat eveneens een omkering is naar ongekende klimaatwijzigingen, is een grenswaarde die men serieus moet nemen. Tezelfdertijd toont deze juridische zaak aan hoe ernstig de toestand is op het vlak van ‘de politiek’ en ‘het politieke’. En ook dat nemen we maar beter serieus. De juridisering van politiek plaatst die uitdagingen buiten ons vizier.
(Lees verder bij de bron van dit artikel)
Via:: dewereldmorgen.be
