Er is hier eerder over geschreven, waarbij de inhoud als niet terzake doend wordt beschouwd. Het is Eurovisie, nietwaar.
Een lied dat verwijst naar het jaar waarin de Tataren van de Krim gedeporteerd werden, een collectieve straf omdat “ze” gecollaboreerd zouden hebben met de Duitsers.
1944 ging over die deportatie en het heeft gewonnen. Ik zal niet de enige zijn die pas achteraf merkt hoe zwaar dit lied is en hoe terecht het gewonnen heeft. Maar te vrezen valt dat het om geopolitiek draaide, toen zoals nu. Het kwam boven in de gebruikelijke drab van onbenulligheden in Songfestivalengels.
De zangeres is nu naar Turkije gevlucht uit Oekraïne. Joost mag weten wanneer ze terug naar huis kan, of er nog een huis is.
When strangers are coming
They come to your house
They kill you all
and say
We’re not guilty
not guilty
Where is your mind?
Humanity cries
You think you are gods
But everyone dies
Don’t swallow my soul
Our souls
Yaşlığıma toyalmadım
Men bu yerde yaşalmadım
Yaşlığıma toyalmadım
Men bu yerde yaşalmadım
We could build a future
Where people are free
to live and love
The happiest time
Where is your heart?
Humanity rise
You think you are gods
But everyone dies
Don’t swallow my soul
Our souls
Yaşlığıma toyalmadım
Men bu yerde yaşalmadım
Yaşlığıma toyalmadım
Men bu yerde yaşalmadım
1944, Susana Camaladinova, artiestennaam: Jamala
– Uitgelichte afbeelding: Wikimedia
