Het beeld van racisme in de documentaire “Zwart als Roet” is niet meer dan een herhaling van de meest genereuze ¨concessie¨, die het witte establishment over het onderwerp gedaan heeft.
Zoals gangbaar in Nederland, definieert de film racisme als ¨negatieve stereotypes¨ over niet-witte mensen, die leiden tot “een andere behandeling in het dagelijks leven”. Dit wordt geïllustreerd met een paar voorbeelden, waarvan de arrestatie van zwarte anti-Zwarte Piet activisten de meest serieuze lijkt.
Deze definitie doet racisme onschuldiger voorkomen, dan het is. Het verhult dat racisme niets minder is, dan mensen van kleur onophoudelijk onderwerpen aan vernedering, uitsluiting en geweld op elk terrein van de Nederlandse samenleving.
