Het is zomer en tijd voor een thema voor muziek langs bijzondere wegen in Europa. We belanden op een plein in Piana degli Albanesi bij Palermo, een Albanees dorp/stadje, waar muzikanten O sole mio spelen. Iemand uit het publiek met een stem als een klok valt in en zingt het slot bij elkaar. Wel allemaal in het Italiaans, maar het is de bedoeling “le lingue tagliate” van Europa, de afgesneden talen, te bezoeken.
Van huis uit in het Napolitaans, want de Italiaanse eenheidstaal is “ook maar” een constructie.
Che bella cosa na jurnata ‘e sole,
n’aria serena doppo na tempesta!
Pe’ ll’aria fresca pare gia’ na festa
Che bella cosa na jurnata ‘e sole.
Ma n’atu sole
cchiu’ bello, oi ne’.
‘O sole mio
sta ‘nfronte a te!
‘O sole, ‘o sole mio
sta ‘nfronte a te,
sta ‘nfronte a te!
Lùcene ‘e llastre d”a fenesta toia;
‘na lavannara canta e se ne vanta
e pe’ tramente torce, spanne e canta
lùcene ‘e llastre d’a fenesta toia.
Ma n’atu sole
cchiu’ bello, oi ne’.
‘O sole mio
sta ‘nfronte a te!
Quanno fa notte e ‘o sole se ne scenne,
me vene quase ‘na malincunia;
sotto ‘a fenesta toia restarria
quanno fa notte e ‘o sole se ne scenne.
Ma n’atu sole
cchiu’ bello, oi ne’.
‘O sole mio
sta ‘nfronte a te!
Schud Elvis uit uw hoofd!
Pingback: O schone rivier de Aktuba | Krapuul