Hoe of waarom zou ik niet kunnen zeggen, maar dezer dagen zit dit lied in mijn hoofd. En de versie die ik van jongsafaan ken is natuurlijk niet het origineel – dat is deze heerlijke op de grens van old time en honkytonk van Slim Willet (die het geschreven heeft) en de Brush Cutters. 1952
Don’t let the stars get in your eyes
Don’t let the moon break your heart
Love blooms at night
In daylight it dies
Don’t let the stars get in your eyes
Don’t keep your heart from me
For someday I’ll return
And you know you’re the only one I’ll ever love
Too many nights
Too many stars
Too many moons could change your mind
If I’m gone too long
Don’t forget where you belong
When the stars come out remember you are mine
Don’t let the stars get in your eyes
Don’t let the moon break your heart
Love blooms at night
In daylight it dies
Don’t let the stars get in your eyes
Don’t keep your heart from me
For someday I’ll return
And you know you’re the only one I’ll ever love
Too many miles
Too many days
Too many nights to be alone
Oh, please keep your heart
While we are apart
Don’t you linger in the moonlight when I’m gone
Don’t let the stars get in your eyes
Don’t let the moon break your heart
Love blooms at night
In daylight it dies
Don’t let the stars get in your eyes
Don’t keep your heart from me
For someday I’ll return
And you know you’re the only one I’ll ever love
(I’ll ever love) I’ll ever love
You’re the only one
I’ll ever love
De versie van Dean Martin, ook uit 1952, al weet ik zeker dat ik hem niet uit dat jaar ken… maar wel de versie waarvan ik het nummer oorspronkelijk ken. De hitversie voor een breed publiek evenwel is deze
Perry Como, 1953
De countrypurist George Jones, steen des aanstoots in Nashville, 1962. Bij deze opsomming laat ik het nu even.
- Uitgelichte afbeelding Dean Martin: By Trailer screenshot – Rio Bravo trailer, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=2577413