De politieke strijd van onderdrukte groepen en socialisten tegen racisme heeft een lange geschiedenis. Ondanks dit verleden bestaat het beeld bij sommige bondgenoten in de strijd tegen racisme dat socialisten alles tot klasse reduceren. In dit artikel willen we laten zien waarom principieel antiracisme belangrijk is, en juist verbonden is aan de strijd tegen het kapitalisme.
De antiracistische schrijver Sandew Hira startte recentelijk een polemiek over socialisten en de dekolonisatiebeweging. Hij brengt daarbij een hiërarchie aan in de verschillende misdaden tegen de mensheid, waarbij de slavernij op nummer 1 staat. Hira beweert dat ‘witte mensen, inclusief de socialisten, pas op de bandwagon springen als de beweging op gang komt’. Daarmee scheert hij alle socialisten over een kam, en negeert hij dat sommigen een lange en trotse traditie hebben van antiracisme.
In een nieuwe bijdrage op de theoriepagina gaat Ewout van den Berg in op de argumenten die Hira presenteert. Hij beargumenteert dat, als we een dergelijke hiërarchie accepteren, we de versplintering tolereren van een beweging die zich eensgezind tegen alle vormen van racisme zou moeten keren. De verschillende vormen van racisme los willen zien van uitbuiting, maakt bovendien een effectieve strijd tegen beide onmogelijk.
