Het oversentimentele Dorp van Wim Sonneveld is al in 1965 geschreven. Toen kon het nog net, “de dorpsjeugd klit wat bij elkaar / in minirok en Beatlehaar” – hoewel, had men het in 1965 in Nederland al over minirokken? Het kledingstuk maakte net opgang bij de westerburen.
Hoe dan ook, toen Sonneveld het in zijn show zong en op plaat uitbracht, in 1969, had niemand meer Beatlehaar, de Beatles zelf incluis, en inmiddels liepen de moeders van de dorpsjeugd ook in minirok. Maar het gaat eigenlijk om het volgende in het lied: “en luistert naar wat beatmuziek”.
In 1969 luisterde men niet naar beatmuziek, al dan niet bijelkaarklittend op het dorpsplein.
“Beatmuziek” hoort bij de Britse invasie, witte groepen van het Eiland, of de Eilanden (Them niet vergeten bijvoorbeeld), die in de VS de hitlijsten veroverden met covers van zwarte artiesten. Die vaak in de “witte algemene” charts niet doordrongen. “I cried all the way to the bank” zoals Bobby Womack zei over de Stones’ versie van It’s all over now, een compleet ander nummer dan het countryachtige origineel.
Wanneer houdt “beat” op en kunnen we weer spreken van – of liever, spreken zonder “weer”, het ging om een nog vers fenomeen, popmuziek?
Ergens in de jaren zestig, maar wanneer? Wanneer hield de beatmuziek op? Toen de covers gedaan waren, in ieder geval, dat was met de Beatles eerder dan met de Stones.
Maar dit is niet alles. De ruige nummers van de begintijd van de Kinks kunnen wel zo genoemd worden, tenzij je het garage noemt. Maar dat is al een vervolgstadium, en tegelijk een begin: Buddy Holly oefende in een garage.
Iets dergelijks kan men zeggen over de postpunk-periode, het was ten strengste verboden punk met beat te vergelijken, en inderdaad, niet kunnen spelen strekte tot aanbeveling. Maar ook dat ging voorbij – en wanneer wordt new wave pop? Er zijn allerlei grensgevallen voor rubricering en dat is altijd handig.
Iemand “van buiten” vond dat dit nummer beslist in de serie moest. Daar heeft zij gelijk aan.
Ik heb zoals zij de zonsondergang meegemaakt en dat verandert je kijk op het nummer. Bij dezen.
Dirty old river, must you keep rolling
Flowing into the night
People so busy, makes me feel dizzy
Taxi light shines so bright
But I don’t need no friends
As long as I gaze on Waterloo sunset
I am in paradise
Every day I look at the world from my window
But chilly, chilly is the evening time
Waterloo sunset’s fine
Terry meets Julie, Waterloo Station
Every Friday night
But I am so lazy, don’t want to wander
I stay at home at night
But I don’t feel afraid
As long as I gaze on Waterloo sunset
I am in paradise
Every day I look at the world from my window
But chilly, chilly is the evening time
Waterloo sunset’s fine
Millions of people swarming like flies ‘round Waterloo underground
But Terry and Julie cross over the river
Where they feel safe and sound
And they don’t need no friends
As long as they gaze on Waterloo sunset
They are in paradise
Waterloo sunset’s fine
Waterloo sunset, Kinks, 1967
