De parlementaire pers staakt met de verkiezing van de politicus van het jaar. Daarmee komt een einde aan één van de meest ridicule tradities in het Nederlandse medialandschap. In het verleden heeft dit ritueel al voor heel wat gekromde tenen gezorgd, met als absoluut dieptepunt de uitverkiezing van de neoliberale sloper Jeroen Dijsselbloem in 2013.
Gelukkig zien parlementaire journalisten nu zélf blijkbaar ook in dat deze hielenlikkerij eerder past bij de tijd dat ministers nog aangesproken werden met ‘excellentie’ dan bij de 21-ste eeuw:
Ook uit een groeiende groep journalisten twijfels over de juistheid van de verkiezing. Zij vinden dat journalisten zichzelf kwetsbaar maken als zij een politicus aanwijzen die zij goed vinden functioneren of die zijn/haar beleid uitzonderlijk goed voor het voetlicht heeft gebracht.
EenVandaag organiseert nog wel een verkiezing tot Politicus van het Jaar voor het publiek, maar daar komt traditioneel vrijwel uitsluitend domrechts plebs op af.
Meer bij de VK
