Als reactie op het stukje “Geef nooit op” vertel ik wat ik doe. Ik werk als invaller in het basisonderwijs en kom als zodanig elke dag op een andere basisschool. Mijn persoonlijke mening is op lesdagen niet van toepassing; ik werk als atheïst rustig op christelijke of islamitische scholen. Ik leer de kinderen rekenen, lezen, geschiedenis, enzovoorts en voeg me in de werkwijze van de school. Ik ben neutraal.
Sinds vorige week echter is er iets veranderd. Ik vertel elke klas die ik voortaan zie, meer dan honderd per jaar, meer dan 2500 kinderen per jaar, dat racisme dom is. Dat alleen bange, onwetende mensen zo denken en dat elk fatsoenlijk mens zich altijd openlijk moet uitspreken tegen racisme.
Ik ben te gast op die scholen. Misschien dat een directeur ooit gaat zeggen dat ik mijn mening buiten de klas moet houden. Ik zal op dit punt niet toegeven. Wil een school me om die reden niet meer vragen, dan wil ik daar niet eens meer werken.
Van de kinderen heb ik deze week alleen maar instemmende reacties gekregen.
Opgeven? In tegendeel!
