Het merkwaardige is dat Hank Locklin in 1966 een gekuiste versie van The last thing on my mind zong – een prachtige versie verder – waarin dat alleenslapen was weggepoetst.*)
De countryscene was er niet progressiever op geworden en dat is maar doorgegaan, een spiegel van de steeds schijnheiliger geworden moraal in de VS.
Send me the pillow that you dream on
Don’t you know that I still care for you?
Send me the pillow that you dream on
So darling, I can dream on it, too
Each night while I’m sleeping oh, so lonely
I’ll share your love in dreams that once were true
Send me the pillow that you dream on
So darling, I can dream on it, too
Send me the pillow that you dream on
Maybe time will let our dreams come true
Send me the pillow that you dream on
So darling, I can dream on it, too
I’ve waited so long for you to write me
But just a memory’s all that’s left of you
Send me the pillow that you dream on
So darling, I can dream on it, too
So I can dream on it, too
De eerste versie van dit lied van Hank Locklin is nog helemaal in de western swingstijl
1949
Deze kende ik nog niet voor ik aan deze post begon en heremijntijd wat een slijmerij zeg
Frank Simon and the Million-Aires, 1957
Het was voor Hank Locklin wel aanleiding het opnieuw op te nemen en het werd een bescheiden hit. Meer in Nashvillestijl, maar nog net niet helemaal.
1958
Ik vrees dat u dit nummer vooral als iets Nederlands kent. Wie weet doen we die ook nog wel eens. Dit is de hitversie van na Hank Locklin, duidelijk geënt op de tweede versie.
Johnny Tillotson, 1962
Er zijn vele, zeer vele versies. Deze kan ik niet overslaan nu.
Everly Brothers, 1963
*) Die folkklassieker is nog niet langsgeweest. Morgen dan!
