De beschuldiging dat we ons wentelen in ons eigen gelijk werpen we verre van ons: we staan graag ook uitgebreid stil bij andermans ongelijk. Dat van Zihni Özdil bijvoorbeeld, de ontketende columnist die in NRC en Vrij Nederland vol op het orgel mag. Linkse activisten zijn de fascisten van deze tijd, en als hij de edele delen van douchende moslims niet mag bekijken is dat het bewijs voor de heimelijk bekostoofde gedwongen onderwerping van de vrije samenleving.
Tegen beter weten in fileren we ’s mans schrijfsels, voornamelijk omdat zijn onwil of onvermogen om bijvoorbeeld te begrijpen wat ‘deplatforming’ nu eigenlijk is toch aanleiding geeft om eens inhoudelijk te behandelen wat dat nu eigenlijk is en waarom het belangrijk is geen podium te bieden aan nazi’s. Tja, dat is anno 2020 kennelijk een stelling die nadere onderbouwing behoeft – iemand moet het doen, en wij zijn de beroerdste niet.
