Driedelig op herenrijwiel. Minister Piet-Hein Donner laat zich graag kennen als een ouderwets bestuurder. Een jurist die nog weet hoe het hoort.
Die suggestie van staatkundige degelijkheid heeft de minister van binnenlandse zaken vorige week lelijk op de proef gesteld. Het leek of hij de stand van de Nederlandse democratie minder goed begrijpt dan bij zijn loopbaanperspectief past.
In een toespraak op de Dag van de Persvrijheid nam Donner de draad op die hij zeven jaar geleden had gesponnen. Ook toen streek hij een gehoor van journalisten bewust tegen de haren in met zijn stelling dat er in Nederland eerder te veel dan te weinig persvrijheid is. Ook toen was de toon mild provocerend, tussen badinerend en bezorgd.
Deze keer was de knuppel in het hoenderhok gevaarlijker. De gerijpte bestuurder liet het niet bij kritiek. Hij kondigde nu in omfloerste termen aan dat het wettelijk recht op openbaarheid gesnoeid moet worden. Sommigen maken misbruik van de Wet Openbaarheid van Bestuur (WOB). De minister beloofde voorstellen tegen dat misbruik. Daar liet hij het niet bij.
Marc Chavannes laat in NRC even weten dat Donner zich op een heel hellend vlak begeeft.
