In het redactielokaal van Krapuul werd even besproken wat de Protestsong/Strijdlied du jour zou kunnen worden. Waarbij we al snel tot de conclusie kwamen dat er nog helemaal niets Nederlandstaligs was langsgekomen en dat dit toch op zijn minst vreemd mag heten. En al snel buitelden de liedvoorstellen over elkaar, en tegelijk moesten wij vaststellen: voorbij, voorbij. Veel van de Nederlandstalige protestliederen zijn geënt op voorbeelden van elders, ik heb er in verband met de Maagdenhuisbezettingen eerder over geschreven.
Maar waarom Nederlandstalig overlaten aan de culturele onverlaten van het reldeldelgenre, de Jerry-Dorsey-die-zich-Engelbert-Humperdinck-noemt-epigonen, de VVD-PVV-sferen al dan niet met roze randje? De dwarsverbanden met de andere taalgebieden – hoe definitief waren taalgrenzen tot overheden besloten die via wetgeving te bepalen? – zullen als het te pas komt wel aan de orde komen.
Maar het Nederlands ook op dit punt redden uit handen van het krapuul is een culturele en daarmee ook een politieke taak. Die wij vanaf nu in de inmiddels bekende vorm op ons zullen nemen. Allez-oup, eerst even in de ongeveer opgegeven loopgraven van het Europese Nederlandse taalgebied luisteren.
Vertrek naer Island, Marieke en Bart, 1977. Bart heet eigenlijk André en ik kan mij voorstellen dat hij die naam niet gebruikt…
Laat u niet foppen door valse fluitspelers die Vlaanderen-in-Frankrijk voor hun racistische/fascistische karretje willen spannen en ter plaatse bot vangen (wat op het land een hele kunst is). De beweging waarbinnen het zingende/spelende echtpaar past was het linksgezinde regionalisme, iets wat ook buiten beeld is geraakt maar zeker niet is verdwenen – en elders juist tot grote bloei lijkt te komen, zie Schotland!
De Duinkerker connectie met IJsland werd in 1974 vormgegeven door de Nederlandse folkgroep Fungus met een lofzang op de baard als symbool van de mannelijkheid, die in het eerdere lied niet aan de orde was. Maar dit kon zomaar een hit worden in de jaren zeventig.
Dit bij wijze van aftrap voor de nieuwe (sub)rubriek.
O ja, de Europeesheid van het zogenaamd Oernederlandse Merck toch hoe sterk hebben we in het verleden al eens uitgeplozen. U weet wat u van ons mag verwachten hopen wij.
