Bewoners van het nieuwe kamp op Lesvos hebben een open brief geschreven aan de Europese bevolking. Deze brief is gestuurd naar alle internationale media in diverse talen en al volop gepubliceerd. Helaas heeft tot op heden de Nederlandse media nog niet gereageerd. Deel deze kerstwens.
Kara Tepe, Lesvos, 21. December 2020
Beste Europeanen,
Geachte mevrouw Von der Leyen,
Wij wensen u vanuit het nieuwe vluchtelingenkamp op Lesbos prettige kerstdagen. We hopen dat u deze feestdagen kunt vieren ondanks de ontberingen waarmee we allemaal te maken hebben als gevolg van de Corona-pandemie.
We zijn drie maanden geleden verhuisd naar een nieuw kamp nadat het oude Moria-kamp was afgebrand. We wonen hier nu met 7000 vluchtelingen. In september kregen we veel betere omstandigheden beloofd in dit nieuwe kamp en we luisterden graag naar deze beloften en wachtten geduldig tot ze werden vervuld.
Helaas is er eigenlijk nog niets gebeurd. We wachten nog steeds op voldoende goedwerkende warme douches, als het regent, staat het hele kamp onder water en worden veel tenten nat, we hebben geen kachels om ons en onze kinderen warm te houden en we hebben geen scholen of speelplaatsen. Als we ziek worden, moeten we uren wachten op medische behandeling en het voedsel dat we krijgen is dan misschien voldoende, maar helemaal niet gezond.
Ook kregen we de belofte dat onze asielprocedure eindelijk versneld zou worden, maar velen van ons wachten nog steeds, sommigen al meer dan een jaar, op onze interviews. In plaats daarvan zitten we hier in het ongewisse en kunnen we alleen maar weer wachten.
Onze situatie is zelfs nog erger dan vóór de grote brand. Wat wel verbeterd is is de beveiliging, maar ’s nachts zijn er geen lichten in het kamp. In het oude kamp Moria mochten we ons organiseren; we hadden schooltjes, winkels en nog veel meer activiteiten. In het nieuwe kamp is dit niet mogelijk.
We zijn het eens met de Duitse minister, de heer Mueller. Vorige week zei hij dat de situatie in dit kamp nog erger is dan in enig ander Afrikaans crisisland. We willen hem bedanken voor zijn duidelijke woorden, maar we vragen ons wel af: Hoe kan het dat na drie maanden en zoveel miljoenen gedoneerd door regeringen en verzameld door NGO’s dat we nog steeds op een plek zitten zonder stromend water, zonder warme douches en zonder een goed functionerend afvoersysteem? Waarom krijgen onze kinderen nog steeds geen lessen en waarom zijn we afhankelijk van de goede wil van sommige organisaties die ons gebruikte kleding en schoenen uitdelen?
Hebben wij als mensen en als vluchtelingen in Europa niet dezelfde basisrechten die ieder mens op aarde heeft? Vaak lezen en horen we dat we in deze kampen als dieren moeten leven, maar we zijn het daar niet helemaal mee eens. We hebben de wetten die er zijn om dieren in Europa te beschermen bestudeerd en we kwamen erachter dat zelfs zij meer rechten hebben dan wij.
Elk dier zou deze rechten moeten hebben:
– Gevrijwaard zijn van honger of dorst;
– Gevrijwaard zijn van ongemak door een geschikte omgeving te bieden, inclusief beschutting en een comfortabele rustruimte;
– Gevrijwaard zijn van pijn, letsel of ziekte door preventie of snelle diagnose en behandeling;
– Gevrijwaard zijn om (meest) normaal gedrag te uiten door te zorgen voor voldoende ruimte en goede faciliteiten en gezelschap;
– Gevrijwaard zijn van angst en leed door te zorgen voor omstandigheden en behandeling die geestelijk lijden vermijden.
Hebben wij hier iets van deze rechten? Sorry, maar nee. Misschien hebben we niet al te veel honger, maar we leven niet in een “geschikte omgeving”, we zijn niet vrij van pijn en angst. Niemand van ons is in staat om normaal gedrag te vertonen, omdat we de hele dag moeten worstelen om wat schoon water, eten en een warme plek te krijgen en we leven allemaal in angst en verdriet. Een laatst uitgekomen onderzoek meldde dat vluchtelingen op Griekse eilanden zo depressief zijn dat éénderde aan zelfmoord denkt.
Dus we vragen u eerlijk: zouden we zo behandeld worden als we dieren zouden zijn? Daarom hebben we besloten om u te vragen ons de eenvoudige rechten te verlenen die dieren ook hebben. We zouden het op prijs stellen als we deze zouden ontvangen en we beloven dat u geen klachten meer van ons zult horen.
Maar we willen ook niet meer horen dat onze situatie zo slecht nog niet is. We nodigen iedereen die zo denkt uit om maar één nacht in ons kamp te blijven.
Dus na een verschrikkelijk jaar hier te wonen is dit onze wens voor Kerstmis. Het is eenvoudig en we denken dat het niet meer dan drie of weken duurt om het te vervullen.
We vragen niet om meer donaties of geld voor het repareren van de infrastructuur. We lezen in kranten hoeveel miljoenen er al zijn uitgegeven. Velen van ons zijn ingenieurs, elektriciens, doktoren en we weten dat er niet zoveel geld nodig is om zo’n kamp te repareren.
Als u ons wilt helpen, antwoord ons dan: Waar is al dat geld gebleven? Waarom heeft het ons niet bereikt?
We staan klaar om te helpen en hard te werken als men ons maar laat en ons vertrouwt om deze plek beter te maken. We hebben het in het verleden bewezen en zelfs nu wordt het meeste werk hier gedaan door vluchtelingen die vrijwilligerswerk doen voor NGO’s of door zelfhulporganisaties voor vluchtelingen. We willen zo graag laten zien dat het beeld dat veel mensen van ons hebben verkeerd is. Wij zijn naar Europa gekomen om asiel aan te vragen en om burgers en een nuttig onderdeel van uw samenleving te worden.
We beschouwen dit als ons kamp en we willen de steun hebben om het op te lossen. Het enige dat we nodig hebben is wat professionele hulp van experts, maar wat we zien zijn veel vrijwilligers vol goede wil, maar zonder de vaardigheden om afwatering, schuilplaatsen en watervoorziening te repareren. Wat we nodig hebben is dat we als partners serieus worden genomen en ook weten wat er gepland is en hoeveel geld er wordt gegeven.
We zien veel oproepen tot donaties en beloften. Wij kijken naar de realiteit en raken gefrustreerd en boos.
Laten we heel duidelijk zijn: We kunnen er allemaal niet tegen dat er weer zo’n nieuw jaar begint voor ons en voor vluchtelingen in andere kampen zoals op Samos en Chios.
We vragen u om dat niet te laten gebeuren. We vragen om enkele zeer eenvoudige en gemakkelijke stappen:
– Om de watervoorziening en douches te repareren;
– Om de sanitaire installaties te repareren;
– Om een goede afwatering te maken zodat ons kamp niet overstroomt na regen;
– Voor de juiste elektriciteit en verwarming en voor de juiste tenten voor de winter;
– Om speelplaatsen voor kinderen te hebben;
– Zorg voor voldoende tenten voor scholen, lessen en werkplaatsen;
– Om de hoofdstraten van het kamp te verlichten;
– Om medische en psychologische diensten te verbeteren;
– Plaatsen voor vergaderingen en vrije tijd.
Wilt u ons helpen dit mogelijk te maken? In het voorjaar werd er veel gepraat over evacuatie, maar deze Kerstmis vragen we gewoon om het opknappen van dit tijdelijke kamp zodat we de rest van de winter hier niet hoeven te lijden.
Al onze beste wensen,
Omid Deen Mohammed namens Moria Corona Awareness Team (MCAT)
Raed al Obeed voor Moria White Helmets (MWH)
(Deze open brief wordt gesteund door veel vluchtelingen, we hebben hun namen en zij zijn het eens over de inhoud.)
– Overgenomen van Indymedia
