Dion Graus; een politicus en taal -> beter van niet

Een politicus en taal, dat is net zoiets als een parkinsonpatiënt met een scheermes. De kans dat hij in zijn eigen vlees snijdt, is zo goed als gegarandeerd. Zeker als hij meent bloemrijk te moeten spreken en de euvele moed opvat een metafoor te gebruiken. „Met meel in de mond praten en enkel door de staf voorgekookte teksten voorlezen is niets voor mij.” Schitterend. Twee culinaire metaforen in één zin.

Nog maar een keer Dion Graus en zijn vlucht uit de commissie De Wit. 😀

2 gedachten over “Dion Graus; een politicus en taal -> beter van niet”

  1. Gelukkig voor de PVV zijn alle journalisten en nieuwsrubrieken erin getrapt,
    in de truuk met de verdwenen gulden.

Reacties zijn gesloten.