“De vergaderingen zijn openbaar. Maar aangezien men zich met een geldig identiteitsbewijs moet laten identificeren om het gebouw van de Tweede Kamer te mogen betreden, zijn ze niet toegankelijk voor principieel bezwaarden die niet meer over een geldig ID-bewijs kunnen beschikken”.
Dat probleem schetst de Vereniging Vrijbit, die zich grensoverschrijdend inzet voor het recht op privacy, vrije communicatie en toegang tot informatie.. Op 20 april vindt in de Tweede Kamer het Rondetafelgesprek plaats over biometrische data in paspoorten.
De minister, zegt Vrijbit, “wil het enkel hebben over de veiligheid van de opslag in de documenten zelf; mogelijk vanwege de nieuwe paspoorten en ID-kaarten die per 1 oktober 2011 worden ingevoerd. De onkunde of onwil om het over de essentie van de kwestie te hebben straalt af van de agenda-tekst voor de vergadering over ‘biometrische gegevens in paspoorten en reisdocumenten”.
Vrijbit wijst erop dat het er om gaat:
1 Dat de opslag van biometrische gegevens geëist wordt voor het aanvragen van reisdocumenten (zijnde paspoorten en ID-bewijzen).
2 Dat men op grond van allerhande nationale identiteitsverplichtingen verplicht wordt zich binnen de landsgrenzen met een reisdocument te moeten kunnen identificeren.
3 Dat burgers zo gedwongen worden om (op afstand uitleesbare) biometrische reisdocumenten aan te vragen, en
4 Dat van wie in eigen land niet wil worden uitgesloten van normale deelname van de maatschappij daarbij gelijk zijn unieke lichaamskenmerken worden afgenomen door de Staat voor opslag in een digitale overheidregisters. Die ter beschikking staan van veiligheids-inlichtingendiensten en voor politie en justitie (voor identiteitsstelling in het kader van de opsporing).
Volgens Vrijbit zet de overheid hiermee de tendens voort dat al sinds de invoering van de biometrische paspoorten/ID-kaarten, op 26 augustus 2006, de burger systematisch wordt verzwegen dat het afstaan van unieke lichaamskenmerken ook geldt voor de verstrekking van Identiteitskaarten. Burgers die het onacceptabel vinden dat de Staat lichaamskenmerken in bezit opeist, die onlosmakelijk deel van iemand identiteit vormen, kunnen geen enkel erkend identiteitsbewijs voor binnenlands gebruik meer krijgen. Hoeveel dat er (al) zijn is overigens onbekend.
Als er niks mis mee is dan kun je er ook gewoon over praten.
Goede waar hoeft niet met leugens te worden verkocht.