De dag na de Israelische verkiezingen, 85% van de stemmen geteld. Het is eigenlijk nog te vroeg om een stukje te maken want de definitieve uitslag kan nog wat veranderen. Meretz dat nu net de kiesdrempel niet haalt, zou bijvoorbeeld nog net de streep wel kunnen halen en dat zou de resultaten van de anderen zonder meer beïnvloeden. Hetzelfde geldt – misschien – voor Tagammu (Balad). Ik begrijp dat nog veel stemmen in Arabische gemeenten niet geteld zijn. Maar de kansen daarop zijn vrij klein, Balad heeft va banque gespeeld en het resultaat was te voorzien..
Desalniettemin zijn een paar dingen duidelijk genoeg. Netanyahu heeft weer gewonnen, ongelofelijk maar waar. Het is geen winst wat hemzelf en zijn partij betreft. Zijn succes zit hem vooral in de winst van de fascisten van Ben Gvir en Smotrich die uit het niets 14 zetels scoren, plus het merkwaardige succes van de religieuze partij Shas, die ineens 10 of 11 zetels haalt terwijl de voorspellingen uitgingen van acht. Op die manier krijgt Netanyatu’s coalitie een meerderheid van – waarschijnlijk – drie zetels. Vooral de fascist Ben Gvir is daar uitermate verheugd over. Van paria wordt hij in het nieuwe kabinet waarschijnlijk de minister van binnenlandse zaken. Hij zou van daaruit kunnen beginnen met het invoeren zijn de door hem voorgestelde loyaliteitstesten met de bedoeling iedereen die de test faalt het land uit te bonjouren. Ik heb het vermoeden dat het daarbij niet alleen om Arabieren zal gaan.
Er is nog een ander project dat uit de koker van de Religieuze Zionisten/Joodse Kracht komt. Dat is een plan om het aannemen van steekpenningen uit het wetboek van Strafrecht te halen. Daarmee gaat Netanyahu, die daarvoor nog steeds wordt vervolgd, alsnog vrijuit. Het is overigens onderdeel van een grootser plan,waarbij de macht van het hooggerechtshof om de wetten van de Knesset af te keuren omdat ze onverenigbaar zouden zijn met de basiswet, wordt afgeschaft. Ook zou de Knesset meer te zeggen moeten krijgen over de benoemingen van rechters. Israel zou daarmee landen als Hongarije (Orbán) en Polen navolgen.
Maar dat is dus allemaal toekomstmuziek, net als – ongetwijfeld – nog meer nadruk op uitbreiding van de nederzettingen en onteigeningen en uitzettingen. Ben Gvirs kolonistenvrienden vierden op verkiezingsavond alvast een voorafje met het bekogelen van huizen in de Jeruzalemse wijk Sheikh Jarrah. Masafar Yatta zal het ook gaan merken. Wat echter vooral verbazend is, is dat er toch nog flink wat schrikreacties zijn op de uitslag. Blijkbaar zij er best veel mensen die nu ineens in de gaten krijgen dat het misschien toch echt wel zo ernstig is als wordt gemeld. Je vraagt je af waar die mensen de afgelopen paar jaar zijn geweest. Toch vrees ik dat het op korte termijn niks zal uitmaken. De Nederlandse regering, de Europese Unie, en Amerika zullen hun bezorgdheid uitspreken en doorgaan Netanyahu te steunen bij het uitzetten en vermoorden van Palestijnen zoals ze altijd hebben gedaan. Hetzelfde geldt natuurlijk voor alle christenzionisten en andere supporters van Israel. Om ze van mening te doen veranderen is meer nodig. Je vraagt je alleen af: wat in godsnaam?
