Gooi de diepte- en voor mijn part de hoogtepunten van je liefdesleven in de openbaarheid en merk dat men de onvermijdelijk tragische kant van de liefde niet wil horen. Ik kan naar aanleiding van wat ik hier geschreven heb een heel verhaal ophangen aan dit nummer, niet alleen aan de titel. Ik laat het maar na. Nu althans, hier. We mogen nog steeds hopen op betere tijden. Poco met een nummer geschreven door Paul Cotton.
As the moon goes fading
He lies awake waiting
For a break in the night
When he makes he’s lonely flight
And it’s the same old story
Somebody bound for glory
And somewhere in my life
I swear it had to belong
I’ve been countin’ the stars
As they come on through the bars
And I’ve been heard singin’
A sad man’s song
It’s time for busting
Out of this jail
And get me a gun
No time for bail
And I’ve been here too many nights too long
And now I wonder if
They’ll find me tonight
I’ve been sleepin’ in the day
Runnin’ below the pale moonlight
Hidin’ in a canebrake
From a man I can’t seem to shake
And in my head
I’m hearing a southern song
Mississippi
Roll on in my brain
And keep me sheltered
In the summer rain
I could never stay here too many nights too long
And now I wonder if
They’ll find me tonight
I’ve been sleepin’ in the day
Runnin’ below the pale moonlight
Escondido en un canaveral
De un hombre que no puedo ver
Y el hombre, escondido
De donde sera
Mississippi
Roll on in my brain
And keep me sheltered
In the summer rain
I could never stay here too many nights too long
I could never stay here too many nights too long
Too many nights too long, 1976
