Belofte maakt schuld, en die wordt ingelost, maar dat er zoveel vast zat aan dit nummer met zijn talloze versies wist ik niet tot ik tot plaatsing hier overging…
The last thing on my mind van Tom Paxton uit 1964, allereerst het origineel van de auteur.
It’s a lesson too late for the learning,
Made of sand, made of sand.
In the wink of an eye my soul is turning
In your hand, in your hand.
Are you going away with no word of farewell,
Will there be not a trace left behind?
I could have loved you better, didn’t mean to be unkind.
You know that was the last thing on my mind.
You’ve got reasons a-plenty for going—
This I know, this I know—
For the weeds have been steadily growing.
Please don’t go, please don’t go.
Are you going away with no word of farewell,
Will there be not a trace left behind?
I could have loved you better, didn’t mean to be unkind.
You know that was the last thing on my mind.
As I lie in my bed in the morning
Without you, without you,
Each song in my breast dies a-borning
Without you, without you.
Are you going away with no word of farewell,
Will there be not a trace left behind?
I could have loved you better, didn’t mean to be unkind.
You know that was the last thing on my mind.
Bij Judy Collins in 1964 duikt een ander couplet op
As we walk on my thoughts keep a tumblin’
Round and round, round and round
Underneath our feet the subway rumblin’
Underground, underground
Dit is de eerste versie die ik gekend heb:
Hank Locklin, 1966. Zijn versie is dus niet de enige die het alleen-in-bed overslaat.
Sandy Denny in een hartverscheurende versie, 1967
En hoe doorleefd het kan zijn illustreert Phil Everly die op het punt van scheiden stond.
1970
Het Belgische duo Miek & Roel maakte er in 1972 Niet slecht bedoeld van.
Wie op liefde een luchtkasteel wil bouwen
Bouwt op zand, bouwt op zand
Net als water loopt illusie en vertrouwen
Uit m’n hand, uit m’n hand
Ga je zo van me weg zonder woord van vaarwel
Zonder spoor van wat eens is geweest
Ik kon meer van je houden, je hebt je gekwetst gevoeld
Maar weet, dat had ik echt niet slecht bedoeld
Daar het onkruid van het wantrouwen groeide
Om ons heen, om ons heen
En je zag hoe wij uit elkander groeiden
Ging je heen, ging je heen
Ga je zo van me weg zonder woord van vaarwel
Zonder spoor van wat eens is geweest
Ik kon meer van je houden, je hebt je gekwetst gevoeld
Maar weet, dat had ik echt niet slecht bedoeld
Al m’n woorden van spijt hoor ik sterven
In m’n mond, in m’n mond
Een herinnering breekt eenzaam aan scherven
Op de grond, op de grond
Ga je zo van me weg zonder woord van vaarwel
Zonder spoor van wat eens is geweest
Ik kon meer van je houden, je hebt je gekwetst gevoeld
Maar weet, dat had ik echt niet slecht bedoeld
Weer een nacht die zich buigt voor de morgen
Waar ben jij, waar ben jij
En de dag stroomt me tegen met z’n zorgen
Draai weer bij, draai weer bij
Ga je zo van me weg zonder woord van vaarwel
Zonder spoor van wat eens is geweest
Ik kon meer van je houden, je hebt je gekwetst gevoeld
Maar weet, dat had ik echt niet slecht bedoeld
Maar weet, dat had ik echt niet slecht bedoeld
Mooie beelden van dierbaar Heverlee/Leuven in de late winter. Wat het verband is met de tekst zal degene die het geplaatst heeft weten.
Bij de mij onbekende Maartje van Neygen wordt het zydeco in het Nederlands…
2013
Dit moeten maar even genoeg versies zijn.
