Nederland kent sinds dit weekeinde weer een klein beetje meer politieke verdeeldheid. Dat komt doordat de Partij van de Arbeid vrijdag de ‘IHRA-werkdefinitie’ omarmde om zogenaamd effectiever het antisemitisme te bestrijden, terwijl GroenLinks net iets later, op zijn Congres, een resolutie aannam dat BDS, dat wil zeggen de boycot van Israel, (BDS=Boycott, Desinvestiment, Sanctions) een legitieme, geweldloze manier is om op te komen voor de Palestijnse rechten.
Om met het laatste te beginnen: hulde aan GroenLinks, al is de resolutie wat laat. BDS is een beweging die in 2005 door 170 Palestijnse organisaties werd opgericht als geweldloze manier om Israel te dwingen de bezetting te beëindigen, het door VN-resoluties onderschreven recht op Terugkeer van (alle) Palestijnse vluchtelingen te effectueren, en naar gelijkheid van alle inwoners van Israel te streven.
Uiteraard kwam heel rechts (en niet alleen Joods) Nederland in het geweer om te roepen dat 1) BDS antisemitisch is (of antisemitische uitingen tolereert), 2) banden heeft met terroristen en 3) streeft en naar ”het opheffen van Israel”. Het is geen nieuwe discussie.
Daarom alleen wat korte antwoorden: 1) BDS is fel tegen alle vormen van racisme en apartheid en dus ook tegen antisemitisme, 2) de banden met terroristen bestaan alleen in de Israelische verbeelding (of het Israelische militaire recht) dat mensen die zich tegen de bezetting teweer stellen, ook al zijn ze geweldloos, automatisch als ”terroristen” classificeert. En wat 3) het opheffen van Israel betreft: vergelijk BDS met de succesvolle boycot van Zuid-Afrika. Wat daar werd afgeschaft was de Apartheid, maar Zuid-Afrika bestaat nog steeds.
Een speciale vermelding verdienen intussen de opmerkingen van het CIDI, de steeds ergerlijker Nederlandse roeptoeter van het rechtse en racistische bewind in Jeruzalem. Het CIDI weet te melden dat de boycot juist de Palestijnen benadeelt. Velen van hen hebben immers werk in de nederzettingen. Welja, alsof die nederzettingen zijn opgericht met het altruïstische doel om de Palestijnen aan werk te helpen. Na ze wel eerst van hun land te hebben verdreven en terwijl ze elders niet aan de bak kunnen komen omdat Israel de Palestijnse economie op alle mogelijke manieren dwarszit (vgl. de rapporten van de Wereldbank). Wat een schandalige lulargumenten, toch weer.
PvdA
De Partij van de Arbeid werkte intussen de andere kant op. Het echte linkse gevoel van de partij is al sinds de tijd van Wim Kok op de terugtocht en het aannemen van de definitie van de IHRA (International Holocaust Remembrance Association) als werkdefinitie om te bepalen wat antisemitisme is, is een nieuwe nagel in de socialistische doodskist. Dat de partij antisemitisme wil bestrijden is mooi, maar dat dit gebeurt door een definitie te aanvaarden die de kritiek op Israel aan banden legt is volledig in strijd met de vrijheid van meningsuiting en dus het tegendeel van links. Volgens deze definitie is het, om maar iets te noemen, antisemitisch om Israel een apartheidsstaat te noemen. En dat terwijl het Israelische parlement nota bene zelf het afgelopen jaar het principe verwierp dat alle inwoners van Israel gelijke rechten hebben en het land tot “eigendom van het Joodse volk” verklaarde. Volgens mijn bescheiden mening komt dat ongeveer neer op het grondbeginsel van apartheid.
IHRA legt nog meer beperkingen aan de vrijheid van meningsuiting op, maar ik heb geen zin om de hele discussie hier over te doen. De PvdA zegt daarover dat ”de vrees dat de vrijheid van meningsuiting zou worden ingeperkt ongegrond is, omdat de resolutie immers juridisch ook niet bindend [is].” Maar dat is een hele slechte redenering. De discussie over Israel is sinds jaar en dag verziekt door ongegrond geschreeuw over antisemitisme van de kant van de Israel-aanhang, zodra die kritiek fundamenteel wordt. Zeg dat de Israeli’s tekeer gaan als nazi’s en je bent antisemiet, zeg dat ze racistisch optreden tegen zwarte vluchtelingen of Palestijnen, en er gebeurt hetzelfde. Het zijn rechtse Joden en niet-Joden à la het CIDI, NIW, of DDS, Geen Stijl, TPO of trieste columnisten à la Elma Drayer, die aan de hand van de IHRA definitie critici van Israel, de mond proberen te snoeren. En onder die critici zijn ook Joden, die dus (vaak ook door Joden) worden uitgemaakt voor antisemiet. Ik zelf kan er over mee praten. De PvdA sanctioneert nu deze uiterst onsmakelijke praktijk. De partij zegt dat dit gebeurde na indringend met Joden te hebben gepraat. Maar daarbij zijn ze dan wel uit het oog verloren dat de officiële vertegenwoordigers zelfbenoemd zijn en al heel lang niet meer ”de” Joden vertegenwoordigen.
– Eerder verschenen bij Abu Pessoptimist
