Brekend nieuws van de NOS vanmorgen. Albanezen vormen, nu, de grootste groep die asiel aanvraagt.
Althans dat zegt een woordvoerder van het ministerie van Veiligheid en Justitie.
Cijfers over maart zijn er nog niet.
Maar men lijkt het volgens de berichtgeving zeker te weten.
Het gaat hier om eerste aanvragen, nareizende familieleden van asielzoekers die hier al zijn worden niet meegeteld.
De cijfers van de IND t/m februari laten dit zien:
Het aantal Albanezen dat asiel aanvraagt is na de zomer, zoals de NOS stelt, inderdaad gestegen, maar toch waren er in 2016 (1010) ongeveer net zo veel aanvragen als in 2015 (1005). De laatste twee maanden van 2016 neemt het aantal af. De eerste twee maanden van dit jaar is er weer een toename te zien.
Toch zijn ze eind februari nog niet de grootste groep. Ze komen op de derde plaats.
Dat dit nieuws over de Albanezen, die geen schijn van kans maken op honorering van hun asielaanvraag, nu zo opgeklopt wordt, is op zijn minst verbazend.
Het echte nieuws is dat het aantal asielaanvragen van mensen uit oorlogsgebieden drastisch is afgenomen.
Oorzaken het sluiten van de grenzen door landen aan de oostgrens, het weer en in maart zal waarschijnlijk het omtoveren van de opvangkampen naar gevangenissen in Griekenland er voor hebben gezorgd dat de toestroom naar de rest van Europa gestagneerd is.
Albanezen hebben geen last van deze restricties.
Met schaamte moet je constateren dat het weren van hen die juist ons asiel nodig hebben, de mensen die vluchten voor vervolging en oorlogsgeweld, lijkt te lukken.
