Een van die instrumentals die je/ik eindeloos kunt/kan afspelen. Van de geluidsdrager, of zomaar in je hoofd. Altijd bij de hand dan, in het laatste geval. Op de plaat horen ze niet te lang te zijn, dan gaat het opnieuw opzetten makkelijker.
Omdat het alle genres kan omvatten vandaag Buck Owens & the Buckaroos met het gelijknamige nummer, Buckaroo dus, uit 1965.
Buck Owens was een countrypurist die zo ver mogelijk binnen de VS wegging van Nashville, om te kunnen werken. Je hoort het er aan af.
