Zij/hij maakt het uit en dan wil je als je haar/hem tegenkomt natuurlijk helemaal niet horen dat het haar/hem goed gaat, en al helemaal niet die ander voor wie je gedumpt bent. Willie Nelson schreef dit er over, voor het eerst op plaat gezet in 1961
Well hello there,
my it’s been a long long time
How am I doin’,
oh well I guess I’m doin’ fine
It’s been so long now and it seems that
It was only yesterday
Mmm, ain’t it funny how time slips away
How’s your new love,
I hope that he’s doin’ fine
I heard you told him
That you’d love him till the end of time
Well you know, that’s the same thing
that you told me
Well it seems like just the other day
Mmm, ain’t it funny how time slips away
Gotta go now,
guess I’ll see you around
Don’t know when though
Never know when I’ll be back in town
But remember what I tell you
That in time you’re gonna pay
And it’s surprisin’ how time slips away
Billy Walker, de originele uitvoerder, de auteursversie van Willie Nelson is wat vlak naar mijn (on)bescheiden mening.
Via YT kom ik er achter dat ook de King zich er aan gewaagd heeft.
Elvis, 1971
Elvis mag in het schemergebied tussen R&B en Country geplaatst worden – en dit nummer heeft de grenzen tussen R&B/Soul en country moeiteloos gepasseerd. Joe Hinton zong in 1964 de definitieve versie (“zwart” maar doet het er toe? hij vraag trouwens: “I wonder if you can truthfully say he’s doing fine” dus bouwt de hoop en de twijfel zelf in).
(een van de vele nummers waarvoor ik Emperor Rosko dank)
