Cameron wil net als één van zijn zijn voorgangers, Tony Blair, er alles aan doen om ook geboekstaafd te worden als een oorlogsmisdadiger.
Dat is wat tenminste bij mij opkomt als gedachte wanneer ik zo lees wie er allemaal pleitbezorger zijn van uitbreiding van de Westerse bemoeienis met het Midden Oosten.
Daarbij totaal voorbijgaand aan de desastreuze gevolgen die Westerse bemoeienis met dat werelddeel al sinds honderden jaren heeft, bemoeienis welke altijd weer ingegeven wordt door hetzelfde: grondstoffen en aanvoerroutes voor die grondstoffen.
Maar goed, sommigen weten niet van ophouden en zijn blijkbaar hardleers. 
Bij die hardleerse criminelen die aansturen op uitbreiding van de oorlog in Syrië hoort ook Sybrand Buma, de hysterische gek van het CDA, de partij die zonder veel omhaal van wegen ook de massamoord op ruim een miljoen Iraakse burgers in 2003 verwelkomde. ‘Uiteraard’ zou ik bijna zeggen. Het bloed van die anderhalf miljoen mensen in Irak aan zijn handen is blijkbaar nog niet voldoende voor Sybrand Buma.
Ook hij wil op een reeds platgebombardeerd land nog meer bommen gooien en vervolgens grondtroepen sturen om ‘het karwei af te maken.’
Lees: de levens van talloze naïeve jongelui die aangepraat wordt te gaan vechten voor iets nobels opofferen om zijn vuile oorlog die flink cashen is – zoals met elke oorlog – voor de banken en de wapenindustrie uit te vechten.
Hoe pervers en door en door verrot moet je wel niet zijn als je het ontstellende lijden van weerloze burgers van wie velen op de vlucht zijn gebruikt om jouw vunzigheden te rechtvaardigen, denk ik dan.
Het argument voor zover je een drogreden zo kunt betitelen: IS en Assad.
Vooral die verschrikkelijke Assad aan wiens zijde sommige aan hysterie lijdende oorlogsmaniakken al een heel leger Russen zien vechten.
Tsja, Assad is een boef en niet sinds gisteren. Maar mag ik er even aan herinneren dat hij wel heel lang ‘onze boef’ is geweest zoals blijkt uit dit overzicht van landen en regimes welke gefunctioneerd hebben als CIA-uitzendbureau om (vaak onschuldige) mensen gruwelijk te martelen in die vervloekte ‘War on Terror’?
Toen hoorden we de christen-democraten van Hollandse bodem niet. Ik heb Buma trouwens ook nog niet horen roepen om in te grijpen tegen de vrienden van Willem Alexander en Maxima die buurland Jemen aan gort gebombardeerd hebben.
Een citaat uit dat overzichtsartikel dat ik net noemde:
Syria did torture on behalf of the United States. The most famous case involves Maher Arar, a Canadian citizen snatched in 2002 by the U.S. at John F. Kennedy International Airport before the CIA sent him to Syria under the mistaken impression he was a terrorist. In Syrian custody, Arar was “imprisoned for more than ten months in a tiny grave-like cell, beaten with cables, and threatened with electric shocks by the Syrian government,” Singh writes.
Een noot ter zijde: u moet de illusie koesteren dat, ondanks alle mooie woorden van Obama, het beruchte ‘CIA-rendition program’ of wel de praktijk van het martelen ‘by proxy’ ten einde is.
Maar over die verschrikkelijke Assad: de bondgenoot van gisteren is in een ommezien de vijand van vandaag en het volgende ogenblik weer de bondgenoot. En het is dan altijd zo geweest. Want heeft u in één van die fantastische media van ons dan al gelezen dat Assad (net als Saddam Hoessein van Irak overigens) ooit wel heel goed van pas kwam, ‘our son-of-a-bitch’ was? Nee? Nou dan: door dergelijke feiten te verzwijgen trachten de public relations marionetten uit politiek en media het doen voorkomen alsof die feiten nooit geweest zijn.
Precies als in de ‘perpetual war’ die Orwell beschreef in zijn boek ‘Nineteen Eighty Four.’
War is peace. Voor ‘onze’ media en zeker ook voor die vreselijke Sybrand Buma.
