Beschaving uitgedeeld vanuit de lucht

WIj nemen de atlas van na de Eerste Wereldoorlog, de oorlog die aan alle oorlogen een einde zou maken, ter hand.
Het blad Afrika. Het is het handigst om de huidige staatkundige indeling aan te houden, omdat sommige namen van toen het huidige begrip te boven kunnen gaan.
Wij zien Marokko (1) opgedeeld tussen Spanje (het noorden en Ifni op de westkust) en Frankrijk.
Frans zijn Algerije(2), Tunesië(3), Mauretanië(4), Senegal(5), Mali(6), Burkina Faso(7), Niger(8) en Tsjaad(9). En een vlekje op de noordoostkust, Frans Somaliland, nu Djibouti(10) genoemd.
Spaans is een stuk Sahara(11) dat momenteel bezet wordt gehouden door Marokko en dat officieel, eind 2010, nog gedekoloniseerd moet worden.
Als Italiaans op de kaart staan Somalië (12), Eritrea(13) en een verzameling Ottomaanse provincies die bijeen geveegd zijn onder de historische naam Libië(14). Italië, dat nog maar net zelf als land bestond, viel deze provincies binnen in 1911 en heeft er 21 bloedige jaren over gedaan de bevolking onder de duim te krijgen. Het koloniale regime heeft bijzonder kort geduurd, maar heeft buitengewoon veel mensenlevens gekost aan Libische zijde.
Brits in het deel van Afrika dat we bekijken zijn Egypte(15), de (Anglo-Egyptische) Soedan(16) en de noordkust van Somaliland(12a).
Soedan is een Britse kolonie geworden na een genocidale oorlog tegen de volgelingen van een messianistisch geestelijk leider, de Mahdi, die zelf vermoord is, en ontelbaren van zijn volgelingen. Oorlogsheld Winston Churchill verdiende er zijn eerste strepen mee.

Wij betreden Azië. De gehele oostrand van het Arabisch schiereiland is roze gekleurd, “Brits”, van Aden tot Bahrein. De gewesten die van dit “protectoraat” profiteren wisselen van naam en indeling (Zuid-Jemen 17, Oman 18, VAE 19, Qatar 20, Bahrein 21). Het zelfde geldt voor “Irak”(22), waar het later speciaal afgescheiden Koeweit(23) deel van is.
Brits mandaatgebied is ook Palestina(24) en een speciaal afgescheiden stuk Arabische woestijn, voor de nazaten van de dynastie die Mekka in handen had, voordat de Saoeds de stad innamen, Transjordanië(25).
Frankrijk kreeg het mandaat over de rest van wat wel Groot-Syrië werd genoemd, een deel hiervan werd na een frauduleus referendum toegekend aan Turkije, een deel werd afgescheiden terwille van een wankele christelijke meerderheid ter plaatse, onder de naam Libanon(26). En de rest noemden we… “Syrië” en werd tegen zijn zin ook Frans mandaatgebied(27)…

We steken de Arabische Zee over en komen in het kolossale koloniale rijk waarover de vorst van Engeland keizer(in) heet te zijn. Dit enorme rijk bestaat nu uit Pakistan(28), India, de Malediven(29), Bangladesj(30), Birma en Sri Lanka. Aan het zuidpuntje van de oostelijkste archipel die bij het huidige India hoort grenst het eiland dat beslist bij Indonesië(31) moet horen – van Sabang tot Merauke strekte Nederlandsch-Oost-Indië, opgebouwd uit zoveel ooit-soevereine rijken en rijkjes, pas laat in de twintigste eeuw onder “Nederlands gezag” gebracht – en toen was het bijna afgelopen. Daar werd iets grootsch verricht – en het kolonialisme leidde tot het grootste monument van de Nederlandse literatuur, Max Havelaar.

Tot slot een verzameling door de Britten bijeengeveegde sultanaten en andere gebieden, onder de naam Maleisië(32) en het hiervan afgescheiden Brunei Darussalam(33). Het vastelandgedeelte van Maleisië heeft zijn onafhankelijkheid bloedig moeten bevechten en pas gekregen nadat de onafhankelijkheidsbeweging zo goed als uitgeroeid was.

Van de tussenliggende landen is Iran(34) tijdens de Tweede Wereldoorlog tijdelijk opgedeeld geweest tussen Groot-Brittannië en de Sowjet-Unie, omdat de sjah ervan verdacht werd te willen collaboreren met de Duitsers. In Washington is zijn definiteve val in 1979 nooit vergeven of vergeten.
Afghanistan(35) is tussen 1979 en 1989 bezet geweest door de Sowjet-Unie en sinds 2001 door de Verenigde Staten, dat sinds 2003 ook Irak bezet houdt.

Op een groot deel van de genoemde landen is geoefend met luchtbombardementen, voordat het “‘ware werk” werd uitgevoerd, in Gernika en verder… Een overzicht.
Toen het Franse leger in 1830 Algerije aanviel en na tien jaar min of meer onderworpen had was het de bedoeling de bevolking geheel uit te roeien en te vervangen door Europese kolonisten. Dit is gedeeltelijk uitgevoerd, men heeft zich er tot 1962 voor ingespannen.

In feite zouden Azerbeidzjan(36), Kazachstan(37), Oezbekistan(38), Kyrgyzstan(39), Tadzjikistan(40) en Turkmenië(41) niet overgeslagen mogen worden – het Russische Rijk heeft zich steeds uitgestrekt over aangrenzend continentaal gebied. Allerlei gebieden in de Kaukasus worden nu maar even wel overgeslagen.
Het enige land van de Wereld van de Islam dat niet bezet gehouden is door een Europese mogendheid is het huidige Turkije.

De conclusie is eigenlijk helemaal niet moeilijk.
Alle gepraat over islamitische expansiedrang, overheersingswil enzovoort is gebaseerd op projectie van de Europese koloniale praktijk van de afgelopen honderd en meer jaren. Nooit zal een gediplomeerd islamofoob naar voren brengen hoeveel mljoenen mensen er vermoord zijn om Algerije Frans te maken. (Overigens kwam Frankrijk kolonisten uit eigen land tekort).
We hoeven het niet eens over Palestina te hebben, hoe belangrijk ook.
Een aantal landen in Afrika is maar niet eens meegeteld ook al hebben ze een islamitische meerderheid (Gambia, Guinea, Nigeria).

In het besef dat het voor de ideologen allemaal niets zal uitmaken heb ik het lijstje van bezette islamitische landen maar eens opgeschreven. Je kunt het vantevoren bedenken.
Een vermoorde cineast in de Amsterdamse Linnaeusstraat is zoveel erger dan vijfentwintig jaar oefenen met bombarderen op open steden.
Het eerste is terreur. Het tweede is het brengen van beschaving.
Ik had het veel korter kunnen maken door alleen Turkije – o ja, en Albanië – te noemen. Maar dan was de opsomming tot 41 buiten beeld gevallen.