Oud-Hollandse lente

Afgelopen dagen waren er minstens twee opmerkelijke berichten die de media en dus het publiek en hun opinie bezig hielden. Allereerst was er het bericht dat dankzij de aanpassing aan de rekenmethoden van de Europese Unie Nederland ineens 47 miljard euro meer Bruto Nationaal Product waard was. Dat betekent in de logica van de boekhouder dat de verhouding tot schuld minder erg is, wat dan weer leidt tot stemming op beurzen en creatieve ideeën van rating bureaus en de zorgzame berichtgeving hierover door de media. Een economische crisis zit vooral in je hoofd die grotendeels verdwijnt als je je eigen groenten en fruit gaat verbouwen of kunstwerken gaat maken. Uiteraard is het BNP incompleet want vrijwilligerswerk en delen worden niet meegeteld. Maar het is lente met een nieuw, fris geluid.

Het andere nieuws was het arbeidsintegratie-rapport van het Sociaal Cultureel Planbureau, dat werd gelekt door de PVV. Geert Wilders was verontwaardigd omdat de volgens hem politiek correcte organisatie had verzuimd de cijfers over criminaliteit versus allochtonen openbaar te maken. Daar gaat dit rapport weliswaar niet over, maar prompt werd geëist dat het SCP zou worden opgeheven, wat neerkomt op een absoluut verbod, zoals we dat kennen van andere exotische extremistische organisaties. Ook in de meest afgelegen bergdorpen in Centraal-Azië wordt om zulke maatregelen geroepen in de strijd tegen buitenlandse inmenging of vermenging en voor de eigen soevereiniteit en bijbehorend analfabetisme. Het paradijs op aarde als een eeuwige strijd voor de eigen soevereiniteit (lees: lap grond) en onafhankelijkheid van de rede. Dat kan alleen bestaan als je eist dat ongewenste medeburgers als criminelen worden weggezet en mensen wijsmaakt dat het rekenen in Nederland is uitgevonden.

Ook in Nederland wordt daarom ‘gevochten’ voor de overwinning van de vrijheid tegen de EU, de VN, de islam, het communisme, een schoon milieu, atonale muziek en abstracte kunst. Als jouw voetbalclub bovenaan staat of jij veel harder mag en kunt rijden dan de ander heb jij gewonnen. In Nederland is vrijheid een voor altijd nieuw product dat je overal en altijd kunt kopen in een alomtegenwoordige supermarkt voor iedereen. Iets waarmee je de hele dag in de publieke, gedeelde ruimte wordt doodgegooid door reclameboodschappen en likes. Vrijheid is hier een nieuw kleurtje in je haar, een nieuwe auto, keuken of bankstel, een voordelige vakantie en vooral meer hebben dan de ander. Als jij het maar goed hebt, dat is pas echte vrijheid. Wat kan jou de rest van de wereld schelen? Geluk betekent dat jij de beste bent in een spelprogramma waar iedereen naar moet kijken. Want anders hoor je er niet bij en bestaat het niet.

Anders dan in Nederland hebben ze in Afghanistan geen last van een Sociaal Cultureel Planbureau of een Europese Unie die ons dwingen burgerrechten serieus te nemen en te accepteren dat minderheden worden gediscrimineerd. Kabul was ooit een van de modernste liberale steden in de regio, maar werd eerst door de Russen bezet en vervolgens door de Amerikanen in hun strijd tegen het communisme en recht op zelfbeschikking tientallen jaren terug in de tijd gebombardeerd. In Nederland hebben we in tegenstelling tot Afghanistan geen last van zulke buitenlandse inmenging. We zijn immers een redelijk open marktplaats met een redelijk sociaal bestel, zeker in vergelijking tot de meeste andere landen. Het enige dat Nederland echt bedreigt is een anonieme minderheid die van dit land ‘s-werelds duurste gesloten zorginstelling wil maken, alle burgerrechten illegaal maakt en zich van de ander niets wil aantrekken. Voor altijd als het even kan.