Een oude heer ligt in zijn poepluier te rusten: Het is pyjamadag in het verzorgingshuis. Zijn werkloze dochter komt even langs voor een bezoekje.
‘Alle lichten op groen,’ zegt ze tegen haar vader: ‘We zijn uit de recessie.’ Opgelucht haalt de oude heer adem. ‘Betekent dat..?’, vraagt hij hoopvol. ‘Ik weet het niet,’ zegt zijn dochter: ‘Ik ben geen econoom. Maar de exportcijfers zijn beter en de huizen worden weer duurder. En dat is een goed teken. Maar we moeten nog even doorzetten, de buikriem nog een beetje verder aantrekken en dan komt alles goed. We moeten doorgaan met bezuinigen.’
De oude heer wordt emotioneel. ‘Dan doe ik nog een extra pyjamadag!’ Zijn dochter knikt trots. ‘Je kan het pappa, je kan het, een extra dag in je stront liggen voor de economie is toch het minste wat je kan doen.’
Want zo is de oude heer. Hij ligt stil in zijn poepluier, roept niet om hulp en klaagt niet. Voor hem mag het nog wel een poepluier minder, want dat is goed voor de economie. En zo draagt hij zijn steentje bij aan de economie van Klaas Knot en Bernard Wientjes.
