Als de kraaien en gieren verdwijnen – de Internationale

Solidaritätslied

Eenheidsfrontlied, vier coupletten in vier talen

¡A las Barricadas!

Het zijn niet de vrolijkste liederen, ze stammen uit de jaren dertig en we weten hoe het is afgelopen.
Komaan, HET lied bij uitstek

Een tijdje terug hoorde ik op YT een Portugese versie van de Internationale die maar liefst ZES coupletten had. Het leek mij overdreven tot ik er via deze complete Franse versie achter kwam dat het lied echt zoveel coupletten heeft.
Dit is een eerste proeve van complete vertaling. De bekende coupletten van Henriëtte Roland Holst zijn gehandhaafd, zij worden als GV (Gezongen Versie) aangegeven. Waar zij “broeders” heeft heb ik “makkers” geschreven, zoals dit ook in het refrein staat, het is sekseneutraal en verbreekt niet de beoogde betekenis. Ik heb getracht – zo snel even – de andere coupletten enigszins in HRH’s stijl te houden. Ik kan mij trouwens voorstellen waarom de niet-gezongen coupletten dit lot beschoren is. Haar opvallende neiging gebruik te maken van de truc van d’elisie kwam mij in dit geval zeer te stade. Niettemin… (Misschien zet ik mij tot poëtischer regels, eens…)

DE INTERNATIONALE

Couplet 1 (1GV):
Ontwaakt! verworpenen der aarde
Ontwaakt, verdoemd’ in hongersfeer
Reedlijk willen stroomt over d’aarde
En die stroom rijst al meer en meer
Sterft gij oude vormen en gedachten
Slaafgeboornen ontwaakt ontwaakt
De wereld steun’ op nieuwe krachten
Begeerte heeft ons aangeraakt

Makkers ten laatsten male
Tot de strijd ons geschaard
En de Internationale
Zal morgen heersen op aard’
(bis in twee verschillende toonsoorten)

Couplet 2 :
Er zijn geen redders van Daarboven
Noch God noch keizer noch tribuun
Wij die voortbrengen redden onszelven!
Moeder Aarde hoort aan allemaal!
Laat de dief in eigen braaksel stikken,
Om geest te trekken uit de cel
Blazen wij de balg in onze smidse
Smeden het ijzer nu het gloeit!

Refrein (bis)

Couplet 3 (2 GV):
De staat verdrukt de wet is logen
De rijkaard leeft zelfzuchtig voort
Tot het merg wordt d’arme uitgezogen
En zijn recht is een ijdel woord
Wij zijn het moe naar and’rer wil te leven
Makkers hoort hoe Gelijkheid spreekt:
“Geen recht waar plicht is opgeheven,
geen plicht,” spreekt zij, “waar recht ontbreekt.”

Refrein (bis)

Couplet 4:
Afschuuwlijk in hun apotheose,
De koningen van mijn en spoor,
Hebben zij ooit anders uitgekozen
Dan arbeid roven uit fabriek en voor’?
In de kluizen van de dievenbende
Al het geschapene steeds verzwond.
Wij bevelen dat men ons het zende
Voor het volk ’t gewenste volle pond.

Refrein (bis)

Couplet 5 (3 GV):
De heersers met hun bloed’ge listen
Bedwelmen ons met bloedige damp
Makkers strijdt niet meer voor and’rer twisten
Breekt de rijen, hier is uw kamp!
Gij die ons tot helden wildet maken,
O barbaren weet wat gij doet!
Wij hebben waap’nen hen te raken
Die dorstig schijnen naar ons bloed!

Refrein (bis)

Couplet 6:
Arbeiders en boeren, wij vormen tezamen
Der werkers ene grote partij!
De aard’ behoort slechts aan de mensen
De nietsnut ga nu maar opzij.
Hoeveel ze ook genieten onze vlezen
Mag voor de gieren en de kraaien
Morgen de dodenmars gaan klinken
Dan schijnt voor ons de zon nog steeds!

Refrein (bis)