Ja, een erbarmelijke woordspeling, die verwijst naar “het westen”, daar waar de zon ondergaat (occidit) maar ook verwijzend naar het deel van de Zeshoek die Frankrijk vormt waar men “oc” tegen “ja” zegt of zei.
Een van de mooiste hoogmiddeleeuwse liederen die ik ken – ach, zoveel zijn er niet -, van Guiraut de Bornelh, twaalfde eeuw: Rei(s) gloriós (L’alba). Een verzoek aan de Roemrijke koning om als het behaagt te waken over de geliefde die sinds het vallen van de nacht niet meer gezien is, en de dageraad naakt.
Vergelijk de muziek met die van de KRO van gisteren.
Menige Occitaanse band van nu heeft Marokkaanse muzikanten als lid.
Si’us quèr conselh, bèla amia Almanda, eveneens van Guiraut de Bornelh
Eduardo Paniagua Ensemble
Ensemble Tre Fontane
Al Arabí Serghini
Modern-Occitaans zingend moeder-dochterduo Rosina e Martina de Pèira
Escotatz geschreven door trobador Marcabrun
En wat bracht Nederland de muzikale wereld : Klompendans …
Dat zag ik eens op een volksmuziekfestival zoals georganiseerd ergens in Turkije: de Nederlandse bijdrage was fletse lompe kledij en strompelen op klompen. Je schaamt je toch kapot…
Gelukkig is er een andere werkelijkheid. Hier heeft Smetana bijvoorbeeld de tanden ingezet
@ Arnold, mooi. Jammer dat bij fragment 1 een verkeerde stem werd gebruikt. Het vibrato werd pas veel later gebruikt en modieus.
@1 Gelukkig ook een beetje meer. Voorbeeld uit de 14e eeuw. Niet zo verfijnd als de wat zuidelijkere muziek en dichtkunst, maar toch best mooi.
Even iets kleurtje voor het contrast aanbrengen:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=_fx7Z0ZSq3Y&w=420&h=315%5D
En deze vrijheid:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=bQfuT4MpzgU&w=420&h=315%5D