Ruim drie maanden scheiden ons van de komende parlementsverkiezingen. Ruim drie maanden scheiden ons van het moment dat Geert Wilders de grootste fractie in de Tweede Kamer dreigt te gaan aanvoeren. Ruim drie maanden scheiden ons van het moment dat de vorming van een nieuwe regering begint, een regering die Wilders als premier dreigt te krijgen. Ruim drie maanden scheiden ons van wat dreigt uit te draaien op een parlementair-fascistische machtsgreep. Het is zaak dat we ons schrap zetten.
Een regering-Wilders wordt geen gewoon kabinet, niet zonder meer een aangescherpte versie van eerdere rechtse kabinetten. Het wordt geen business-as-usual. Een kabinet-Wilders zal continuïteiten kennen, vooral richting grenzen-verder-op-slot. Een kabinet-Wilders zal echter tegelijk een breuk met voorafgaande regeringen betekenen. Het zal te werk gaan zonder de zalvende pogingen van Balkenende, Rutte. Kok en dergelijke om iedereen een beetje binnenboord te houden en niemand openlijk af te schrijven. Wilders belooft “schoon schip” als hij premier wordt. Hij dreigde al: “Men zal zich goed herinneren wie aan de verkeerde kant van de geschiedenis stond.” Dat is niet de taal waarmee je een coalitiekabinet lanceert. Het is geen poldertaal. Het is de taal van zuivering en burgeroorlog.
Doelwit van Wilders: moslims, en niet alleen bepaalde moslims of bepaalde geloofsopvattingen van moslims. Wilders is duidelijk. Deze bevolkingsgroep is wat Wilders betreft geen legitiem deel van de maatschappij. Het AD op 21 mei 2016: “Als het aan hem ligt, laat Nederland niemand meer toe uit een islamitisch land” – dus ook niet als de persoon zelf géén moslim is. Afkomst, niet alleen godsdienst, is het criterium.Korans in beslag nemen, hoofddoeken belasten, het zijn onderdelen van een beleid waarvan de logische uitkomst het rechteloos maken van moslims is, gevolgd door deportatie.
Lees verder bij de bron, Ravotr.
