Onlangs was er een bijeenkomst van de afdeling kinderpsychiatrie van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie, waar ook secretaris-generaal VWS Erik Gerritsen sprak. Gerritsen was destijds als bestuursvoorzitter van jeugdzorg Amsterdam een warm voorstander van de overheveling van de totale jeugdhulp naar de gemeente.
Voor wie het toen niet allemaal heeft gevolgd: Er is heftig protest geweest vanuit het complete ggz-veld en vanuit heel veel ouders om de geestelijke gezondheidszorg voor jeugdigen onder te brengen bij de gemeentes. Maar de wet is in februari 2014 toch aangenomen, een door 96.209 mensen ondertekende petitie en een ontradende brief van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) ten spijt. Januari 2015 ging de nieuwe situatie in. De voorspelde problemen over toegankelijkheid, kwaliteit, privacy en bureaucratie traden daarna nog sneller op dan we hadden verwacht.
Gerritsen zei echter, op die vergadering, dat we ons geen illusie moeten maken. De overheveling naar de gemeente wordt echt niet teruggedraaid. We moeten positief blijven, ook al loopt het allemaal nog niet vlekkeloos. Persoonlijk vind ik dat het voor geen meter loopt, maar de wet is er nu eenmaal. Dus meestal houd ik me stil op een enkel kritisch blog na. Maar ik begin me wel af te vragen wanneer positief blijven onnozel wordt.
