Vrijheid is ontaard in gelijkheidsdwang

Van de socioloog Gabriël van den Brink is de waarneming dat de Nederlandse samenleving in de afgelopen decennia vrijer en harder is geworden.

De vrijheid van het individu is volgens hem groter dan in welk ander Europees land ook, tegelijk is de tolerantie tegenover afwijkende leefstijlen afgenomen. Van den Brink spreekt van ‘een hard soort liberalisme’, dat nog maar weinig ruimte laat voor groepen die zich niet aan het moderne patroon aanpassen, zoals orthodoxe christenen en moslims.

Het meest recente voorbeeld is de actie die COC Nederland voert tegen de zogeheten weigerambtenaren, ambtenaren van de burgerlijke stand die op religieuze gronden weigeren homo’s in de echt te verbinden. Hoewel er in geen enkele gemeente een beletsel voor homo’s is om te trouwen, wil de belangenorganisatie het handjevol gewetensbezwaarden toch in het keurslijf van de moderniteit dwingen. De overgangsperiode van tien jaar waarin deze ambtenaren werden gedoogd, heeft lang genoeg geduurd, verordonneerde COC-voorzitter Bergkamp afgelopen donderdag in deze krant.

Een heel mooi stuk dat mij tot nadenken heeft gestemd en waar ik het heel erg mee eens ben, is dit:Het COC en de weigerambtenaar

Den Uyl
De PvdA is kennelijk Joop den Uyl vergeten, die in 1957 schreef dat de idee van fundamentele gelijkwaardigheid van mensen, gebaseerd op de ‘oneindige waarde’ van de enkele mens, elke zin verliest als men deze gelijkwaardigheid door dwang en met verlies van wezenlijke vrijheid tot uitdrukking zou proberen te brengen.

‘Dan blijft de gelijkheid, doch de waardigheid is verloren.’ Den Uyl bleef daarom altijd oog houden voor ‘de smalle marge van democratische politiek’. Die marge werd in zijn ogen medebepaald door de begrenzingen van de rechtsstaat

Dit stuk gaat over de meerderheid die een minderheid dwingt te zijn zoals de meerderheid dat acceptabel vindt. Ik mis hier iets. Het is niet een meerderheid die op dit moment de dienst uitmaakt. Het is een marginale partij (in historisch besef gezien) van 23 poppetjes die doen wat hun Lijder beveelt, dus 1 man bepaalt hoe Nederland er uit zou moeten zien. De VVD en het CDA weten om electorale redenen niet hoe ze zich in welke bocht moeten wringen om toch vooral ook maar een graantje mee te pikken van dit populisme om jankende Henk & Ingrid tevreden te houden.

Voor mij wordt de huidige samenleving geregeerd door de bekende schreeuwende minderheid, tenslotte hebben net geen 1,5 miljoen mensen, van de 9 miljoen, op Geert gestemd. Dat is slechts 16,5 % van alle Nederlandse stemgerechtigde kiezers. Dat betekent dat 83,5 % NIET op Geert heeft gestemd. Zullen we ons in de samenleving en in Den Haag daar ook maar eens naar gaan gedragen? Ow, en laat die peilingen van M. de Hond ook voor wat ze zijn. Leuk tijdverdrijf voor mensen die niks beters te doen hebben en Maurice zit als het er echt op aankomt toch naast, dus laat hem maar.

In de PVV ziet hij ‘een verlangen naar emancipatie van de lagere middenklasse, die zich onbeluisterd en niet serieus genomen voelt’ .(Vrijheid is ontaard in gelijkheidsdwang – Hans Goslinga, Trouw)

Over de laatste quote kan ik alleen maar dit zeggen: Als mensen zelf niet luisteren en zich niet serieus (kunnen) gedragen, ben ik niet van plan naar ze te luisteren noch ze serieus te nemen. Ze gaan zich eerst maar als een volwassen mens gedragen en stoppen met janken, daarna kunnen ze met mij verder praten. Volgens mij zouden meer mensen dat moeten zeggen. Zeker in de politiek. Een jong dat jankt en dreint, daar schenk je verder geen aandacht aan.
Eigen sop gaar laten koken enzo. 8)

1 gedachte over “Vrijheid is ontaard in gelijkheidsdwang”

  1. Is het niet veeleer zo dat vrijheid een ondergrens heeft en gelijkheid een bovengrens. Een ondergrens die verbiedt andermens z’n vrijheid aan te tasten, te beknotten, fnuiken. Een bovengrens die wel aantast en beknot, verbiedt waar ongelijkheid gelijkheid aantast en beknot, fnuikt.

    De openingszin “‘De vrijheid van het individu is volgens hem [Van de socioloog Gabriël van den Brink] groter dan in welk ander Europees land ook, tegelijk is de tolerantie tegenover afwijkende leefstijlen afgenomen.”‘ geldt dan zeker alleen onze homoseksuelen. Ik had toch wel wat meer toelichting verwacht over onze zogenaamde grotere vrijheid dan in welk Europees land ook. Als er iets de laatste decennia wordt en is aangetast, beknot, gefnuikt, is het wel die in die column zo bejubelde vrijheid. In de context van die column kan ik in ieder geval het woordje ONZE wel weer vergeten. En ja hoor, het staat er niet 1 keer in.

Reacties zijn gesloten.