Vijftien jaar Krapuul

We herhalen nog maar eens de aftrap van 12 juni 2009:

Pas tegen tienen, tweeënhalf uur in de bijeenkomst, is het tijd voor vragen uit de zaal. Niet de islam, maar gezondheidszorg houdt de vragenstellers het meest bezig. En weer ‘de staatsomroep’ . ‘Waarom verliest de NOS de realiteit… en rode neuzen op een lijn… en wij hebben niks te vertellen. Wat gaan we doen?’ Bosma: ‘Ik zou die neuzen gaan afhakken. Ooh, ik zie Clairy Polak al liggen…’

Maar Bosma is een bekwame, boven de partijen staande voorzitter en geen groter vriend van het joodse volk dan hij: hij heeft in Israël gewoond en heeft Hebreeuws geleerd (hebben ze het dan niet over Wilders zelf?).

Ja, Bosma is inmiddels voorzitter van de Tweede Kamer. De neuzenhakker, die volkomen toevallig Clairy Polaks neus als eerste wilde afhakken. Die volkomen toevallig Ed van Thijn prominent op het omslag van zijn boek over de dreigende omvolking van Nederland heeft staan. Maar verder is hij een eerbaar man.

Vijftien jaar Krapuul, vijftien jaar waakzaamheid tegen het racisme en antisemitisme en wat verder ter tafel komt bij het crapuul dat inmiddels toe is aan een eigen kabinet. De afgelopen vijf jaar zijn al helemaal ingrijpende jaren geweest: de Coronapandemie. De Russische invasie in Oekraïne, die al duidelijkheid schiep over het gehalte van de linkerzijde, links van de PvdA dan. Dag De Wereld Morgen. Een onzer liet het woord “imbeciel” vallen op twitter over een zich noemende anarchist die getooid met een Palestijnse vlag een boerentractorterrorist ophemelde want All Cops Are Bastards en iemand imbeciel noemen is “validistisch” (de tegenstrijdigheden in dit geheel merkt men in die kringen nu eenmaal niet op). “Die kringen”, want dit was ongeveer het einde van al onze “bij de buren”, met lastercampagne namens GlobalInfo op roddelsite Konfrontatie toe.

En dan de zevende oktober van vorig jaar, die voor een wel heel scherpe scheiding heeft gezorgd. Het zal niet de meerderheid der studenten zijn die lawaai maakt tegen “de zionisten” maar eigenlijk is iedere oprisping van dien aard verwerpelijk. Ik parafraseer Anet Bleich maar even: als je iets tegen Israël hebt, zeg het dan zo maar houd op over “zionisten”. Ach, we weten wie er eigenlijk bedoeld worden.

Inmiddels zijn we zo ver dat we blij mogen (en kunnen) zijn dat “het centrum” in de politiek het nog houdt. Al zijn er elders de bereidwillige medestrijders van de fascisten op te merken: Les Républicains, erfgenamen van De Gaulle die toch echt in zijn graf ligt te tollen, zien wel wat in samenwerking met Le Pen.

En zo vieren we onze vijftiende verjaardag. Eenzaam maar niet alleen. Wat de toekomst brengen moge…

(Zet een plaatje van zijn eigen vijftiende verjaardag op, best toepasselijk:


Cast your fate to the wind, Sounds Orchestral)